اشعار وفات حضرت ام کلثوم (س) همراه با سبک

می افتی از پا آروم آروم 

غم تو حالا میشه معلوم

شبیه زهرا بودی مظلوم

سیدتی یا ام کلثوم

 مگه میشه یادت بره

خاطره های کربلا

 تنی به زیر دست و پا 

سری به روی نیزه ها

 ای وای ای وای ای وای

ام کلثوم

نداری زائر تو این روزا

ناله زدم واویلتا

وقتی شنیدم که دشمن ها

ضریحتون و بردن حتی

 صبر ما هم سر اومده

دیگه شبیه صبر تو

 مرده باشیم بخوان بیان

برای نبش قبر تو

 ای وای ای وای ای وای

ام کلثوم

گل حیدر من ام کلثومم

در این دنیا غریب و مظلومم

به لبهایم دگر ذکر شهادتین دارم

هوای دیدن قبر تو یا حسین دارم

حسین جانمحسین جانم

 حسین مظلومم

خودم دیدمسر تو را بر نی

به تشت زرمیان بزم می

الهی خواهر تو بعد کربلا میمرد

نمی دیدم به آن لب چوب خیزران میخورد

حسین جانمحسین جانم

 حسین مظلومم

رقیه اتبه من نشان می داد

سر عباسز روی نی افتاد

هنوز از علقمه آید شمیم عطر یاس

عدو که زد مرا گفتم کجایی ای عباس

حسین جانمحسین جانم

 حسین مظلومم

بر سینه ها دوباره

گرد عزا نشسته

در سوگ عمه ی خود

صاحب زمان نشسته

مظلومه ام کلثوم

هم غمگسار بابا

هم یار مجتبی بود

هم مونس برادر

در دشت کربلا بود

مظلومه ام کلثوم

از بعد کربلا او

از بس که غصه خورده

در ماتم حسین و

مضلومه جان سپرده

مظلومه ام کلثوم

وقتی که بعد خواهر

در کوفه روضه خوانده

انبوه دشمنان را

بر جایشان نشانده

مظلومه ام کلثوم

ای زینب دوم محمد

زهرای دگر به بیت احمد

چون خواهرخویش هست زهرا

قرآن علی به دست زهرا

مظلومه و دختر دو مظلوم

مشهور به نام ام کلثوم

توحید ز منطق تو پیروز

هفتادو دو داغ دیده یک روز

ریحانه مادر ولایت

همسنگر خواهر ولایت

عصمت ز تو اعتبار دارد

زینب به تو افتخار دارد

در درج حیا در حسینی

حقا که تفاخر حسینی

تو مادر عرش در زمینی

تو دخت امیر مومنینی

توحید ز منطق تو پیروز

هفتادو دو داغ دیده یک روز

ای دامن وحی را ستاره

خورشیدی و ماهت استعاره

یک آیه ز آیه های کوثر

در حنجره ات صدای کوثر

خون از ستم زمانه خورده

چون فاطمه تازیانه خورده

از کعب نیت به تن نشانی

این بود مدال قهرمانی