آئین مستان

شکسته شد دلم از دست روزگار ، آقا

به خشکسالی دنیای ما ببار، آقا

بیا قدم به روی چشم های من بگذار

بیا که با تو، زمستان شود بهار، آقا

بدون دیدن روی تو زندگی کردن

گرفته از دل بی تاب من قرار، آقا

 بیا که کعبه برای تو سخت دلتنگ است

بیا که منتظرت مانده ذوالفقار، آقا

آقا آقا آقا عیبی نداره بشین همه با هم یک ساعت اقا صدا کنیم آقا آقا آقا؛ هرکی دلش برا امام زمانش تنگ شده بگه آقا آقا آقا

همیشه حال مرا بغض و گریه می پرسد

شده است قصه ی دل بی تو گریه دار، آقا

 همیشه ارزش هر چیز علتی دارد

گرفته عاشق تو از تو اعتبار، آقا

 خوشا به حال کسی که کنار تو باشد

خوشا به حال آن علی بن مهزیار، آقا

صلوا علیک یا سید الغریب / یا اباعبدالله یا نعم الحبیب

وقتی که تو روضه هاتم ، زائر کرببلاتم

هستم من در هر دو عالم با شما / یعنی که معلوم الحالم با شما

ثارالله ثارالله ثارالله حسین

درد منو درمان شما فقط / دست منو دامان شما فقط

خاک مهر جبین ، ذکر کف ذاکرین

ای آقای تشنه لب ای بی کفن / اول سینه چاکم بعد هم سینه زن

وقتی که تو روضه هاتم ، زائر کرببلاتم

هستم من در هر دو عالم با شما / یعنی که معلوم الحالم با شما

ثارالله ثارالله ثارالله حسین

قلبی که با ارباب مقدسِ  / عشق عتاب مقدسِ

صحن حسین حصن عباس / قبلگه هر دو دنیاست

شب های جمعه باید اونجا باشیم / هم ناله تو مقتل با زهرا باشیم

وقتی که تو روضه هاتم ، زائر کرببلاتم

هستم من در هر دو عالم با شما / یعنی که معلوم الحالم با شما

ثارالله ثارالله ثارالله حسین

چقدر نام تو زیباست اباعبدالله

چشم تو خالق دنیاست اباعبدالله

زائر کرببلا حق شفاعت دارد

قطره در کوی تو دریاست اباعبدالله

دستگیری ز گدا گردن هر ارباب است

کار ما دست تو آقاست اباعبدالله

 مستجاب است دعا گوشه‌ی شش‌گوشه‌ی تو

حرمت عرش معلی‌ست اباعبدالله

 هر کسی داد سلامی به تو و اشکش ریخت

او نظر کرده‌ی زهراست اباعبدالله

 چشم ما روز قیامت به پر قنداقه است

پسرت مالک فرداست اباعبدالله

روزی گریه‌ی ما دست رباب افتاده است

روضه‌ خوان در دل صحراست اباعبدالله

باب بین‌الحرمین از حرم عباس است

همه جا سفره‌ی سقاست اباعبدالله

ما که باشیم که سنگ تو به سینه بزنیم

سینه‌ زن زینب‌ کبری‌ست اباعبدالله

مادرت گفت بُنیَ دل ما ریخت به هم

بردن نام تو غوغاست اباعبدالله

مادرت گوشه‌ی گودال تماشا می‌کرد

بر سر نعش تو دعواست اباعبدالله

اباعبدالله        اباعبدالله

السلام یا عشق فاطمه

یک کاری بکن اشک من کمه

من با رفقام گریه میکنم

تا اینکه صدا ها گم بشه تو همهمه

السلام یا عشق با وفا

امشبُ یه بار بین ما بیا

من نوکرتم جانِ مادرت

من هیچی بخاطر دل اینا بیا

اومدم با تو امشب بشینم

تو ،تو آسمون من رو زمینم

از زخم زبون جون به لب شدم

کاشکی تو رو یه لحظه تو رویا ببینم

از حال دلت من با خبرم

اینجا هم نیام پس کجا برم

تو خسته شدی از دست کارام

ای روم سیاه خاک عالم به سرم

من قافل تو بی قافله ای

تنهایی ولی پر مشغله ای

تحویلم نگیر عیبی نداره

امشب می دونم که خیلی بی حوصله ای

درد دواء تیر هدف مولا علی جان / شیر خدا شاه نجف مولا علی جان

سرور سردار علی ، دلبر دلدار علی / مونس غم خوار علی ، یار گنه کار علی

ساقی سردار علی ، طبیب بیمار علی / کلید اسرار علی ، ابا العلمدار علی

شد نجفت در دو جهان نقطه پرگار / عالم امکان به کفت حیدر کرار

فاش بگو ای که شدی بنده ی الله / اشهد ان علی ولی الله

دست تو در دست نبی مولا علی جان / ابا الحسین زینبی مولا علی جان

عالی علی ، علی ، والی والا علی / یکه و یکتا علی ، یا علی مولا علی

حقاً حقا علی ، ساقی سقا علی / صاحب دلها علی ، شافع عقبی علی

ای که خدا داده به تو هستی کبری / حضرت حق کیست به جزء جضرت زهرا

فاش بگو ای که شدی بنده ی الله / اشهد ان علی ولی الله

سعی صفا حج کبیر مولا علی جان / نور خدا ماه غدیر مولا علی جان

میر دلاور علی ، قدرت لشکر علی / مونس کوثر علی ، قدرت داور علی

ساقی ساغر علی ، اول آخر علی / بر همه دلبر علی ، ناجی قنبر علی

دست خدا چو هست در دست پیمبر / به چه دل انگیز بود عرصه محشر

فاش بگو ای که شدی بنده ی الله / اشهد ان علی ولی الله

اومده صبح اجابت / وقته بندگی عبادت

کی دیده یه ماه کامل / وا باشه درهای رحمت

وقتشه برای چند شب / که ماهم خدایی باشیم

با هزارتا استغاثه / دیگه از قفس رهاشیم

تویه کوچه باغ دلها / میپیچه نسیم یارب

دیدنیه این شبها که / مهمونه خداییم هر شب

الهی العفو  الهی العفو

نفسها که در شمار است / دیده ها پرستاره است

میریزه ناله و شیون / از دلی که پر شراره است

مولای من مولای من مولای من ؛ دیگه نخلستونا صدات نمی شنون ، دیگه حسرت ناله های علی به دل می برن؛ بزار برا بار آخر یه ذره ناله بزنه خودش خالی کنه ؛ گوش بده شاید تو هم بشنوی . مولای یا مولای هر چن مولای مولای که می گفت یه دست به محاسنش می گرفت ، می گفت خدا کی قرار محاسنم خونی بشه ،دیگه علی خسته شده

دلمو دیوونه کردی / سحرهای دل سپردن

به سر زلف نگارم / عاشقونه گره خوردن

این شبها که چشم خسته ام / غرق اشک و التماس

دخیل تار عبای / یه غریبه ، ناشناسه

الهی العفو  الهی العفو

آقایی که کوچه های / کوفه میشنون صداشو

میبینند نیمه های شب / تا خرابه رد پاهاشو

دنبال رد نگاهش / کوچه ها در به در اون

سراغ بابا میگیرن / یتیما از دختراشون(خواهراشون یا مادراشون)