آئین مستان

سلام ای آقای کَرَم

سلام ای سایه ی سَرَم

سلام ای بانیِ کربلای من

رضا! شاه و سلطان تویی

رضا! جان و جانان تویی

رضا! هیچ کی نیست مثه تو برای من

رضا! دستمُ رها نکن

از ضریح جدام نکن

آخه بی تو بی کسم

رضا ! مستیِ من رو ببین

هر سال بعدِ اربعین

خونه ی تو میرسم

رضا! جانم جانم رضا،جانم جانم رضا

جانم جانم جانم ای رضا...

منُ شوقِ بابُ الجواد

منُ این روزیِ زیاد

بذار باشه این سرِ من به زیر دین

بازم راهم دادی بیام

ببین دلتنگِ کربلام

خودت گفتی آقا، فَابکِ لِلحُسَین

دلم واسه این سیاهیا

خیلی تنگ میشه آقا

شده آخر صفر

چه جور خداحافظی کنم

با سیاهی و عَلَم

میشم آقا دربه در

رضا! جانم جانم رضا،جانم جانم رضا

جانم جانم جانم ای رضا...

بازم جمعِ سینه زنا

بازم یادِ جامونده ها

همه مهمونیم سر سفره ی کریم

همه با شور و با نوا

بریم تو ایوون طلا

بگیم زینب زینب یاد حاج سلیم

آقا اینه حرف نوکرات

دم مرگمون بیا

دلمون به تو خوشه

بازم بطلب حرم آقا

ما رُ دوریِ شما

به خدا که میکشه

رضا! جانم جانم رضا،جانم جانم رضا

جانم جانم جانم ای رضا...

دوباره حال قلبمو نگات عوض کرد

مسیر زندگیم روضه هات عوض کرد

کسی منو نخواست ولی تو‌ دادی راهم

همیشه وقت بی کسی شدی پناهم

آقا سلام میشه به من اجازه بدی بازم بیام

دیگه تموم میشه همه ی دلتنگیام

با رویای بین الحرمین

خیلی خیلی دلتنگم حسین

آقام، آقام، آقام، آقام ای.........
منو صدا بزن بده راهو نشونم
شور میزنه دلم نشه که جا بمونم
غریبم اما خوبه باز یه آشنا هست
همش میگم هر چی بشه امام رضا هست
عمرم سلام مثل همیشه حاجتمو از تو می خوام
بنویس اربعین مو که من هم بیام عشقم سلام
سلطان قربون معرفتت
یادم میمونه معرفتت
آقام، آقام، آقام، آقام ای.........
دوباره اربعین و این همه مسافر
بمیرم این شبا بقیع نداره زائر
کریم آقامو یه دنیا زیر دینش
ببین که زائرش رو بخشید به حسینش
آقا حسن شلوغ باز کنار حسین
اما حسن غریب خونه علی و زهرا حسین
کاش می دیدم آماده بقیع
کربلا هستم یاد بقیع

آقام، آقام، آقام، آقام ای.........

ما گرفتار تو با روی سیاه آمده ایم
ما پشیمان شده با کوه گناه آمده ایم
ما بدین در نَه پی حشمت و جاه آمده ایم
از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم
در پناه تواَم حضرت جانان
علت رزق و علت باران
من گرفتارت ای شَه خوبان
من دوسِت دارم حضرت سلطان
اسمتو میخونم آقا تو هر بلا، یا امام رضا
تو حرمت دارم من حس کربلا، یا امام رضا
یا امام رضا........
ما بسوی حرمت این همه راه آمده ایم
خسته و پُر زِ گناه خدمت شاه آمده ایم
ما بدین در نَه پی حشمت و جاه آمده ایم
از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم
در پناه تواَم عشق دیرینه
مرهمه اسمت درد و تسکینه
عشق من آقا به خدا اینه
بردن اسمت خیلی شیرینه

در پناه تواَم حضرت جانان
علت رزق و علت باران
من گرفتارت ای شَه خوبان
من دوسِت دارم حضرت سلطان
با دیدنت چیدم من این دلو جلو، یا امام رضا
تو حرمت دارم من حس کربلا، یا امام رضا
یا امام رضا.........
ما به امید تو و گوشه نگاه آمده ایم
پُر زِ ظلمت شده ایم بسوی ماه آمده ایم
ما بدین در نَه پی حشمت و جاه آمده ایم
از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم
در پناه تواَم بهترین دلدار
تویی امید دل هر بیمار
وقتی میشینم روبروت ارباب
به خدا هستم تو بهشت انگار

در پناه تواَم حضرت جانان
علت رزق و علت باران
من گرفتارت ای شَه خوبان
من دوسِت دارم حضرت سلطان
عاشق پَر زدن رو گنبد طلا، یا امام رضا
تو حرمت دارم من حس کربلا، یا امام رضا
یا امام رضا..........

عشق می کنم با صحن گوهرشادت

عـشق می کنم با پنجره فولادت

گدای تو منم از همون قدیم

منو ببر به روزای بچگیم

تو رو می خوام تب و تاب زندگیم

یا امام رضا

با کبوترای تو آقا خیلی ساله مانوسم

تو رو که ندیدمت هیچ وقت عوضش ضریحو می بوسم

عشق می کنم کبوترم تو دامت

عشـق می کنم با چوب پر خدامت

کجا داره سحرای صحنتو

خدا بخواد می بینم بازم تو رو

تو به کسی ندیدم بگی برو

یا امام رضا

قصه ی من و چشمات یه کتاب معجزه ست آقا

که نوشته تو هر صفحه ش فدای سلاله ی زهرا

عـشق می کنم با صحن گوهرشادت

عشـق می کنم با پنجره فولادت

گدای تو منم از همون قدیم

منو ببر به روزای بچگیم

تو رو می خوام تب و تاب زندگیم

یا امام رضا

با کبوترای تو آقا خیلی ساله مانوسم

تو رو که ندیدمت هیچ وقت عوضش ضریحو می بوسم

عـشق می کنم تو لحظه ی دیدارت

عـشق می کنم کنار این زوّارت

دیگه نذار که ازت جدا بشم

صدا بزن منو تا رها بشم

کبوتری واسه کربلا بشم

یا امام رضا

عاشق اباالفضلم سر سفره ی اباالفضلم

مادرم بهم گفته گره خورده ی اباالفضلم

مو مثه زائرای دلخِسته
مو مثه کِفترای صحن و سِرات
خیلی دوسِت دروم خودت مِدِنی
بخوره تو سَرِ مو درد و بِلات

دَرِ ای خانه با دل و جونُم
هَرچی دِشتُم نِدِشتُمه دادُم
خواستی پیدام کنی بیا اینجه
شبای جمعه تو گوهرشادُم

هرکی دردی دِرِه بیه که آقا
زود شفاشه مِده تو ای خانه
کم کسی نیست آقای ما, مشتی
علی موسی الرضایه, سلطانه

دست روی سینه و چشوم به هَمو
خورشیدیه که اسمشه گنبد
اینجه خیلی صِفا دِرِه..مردم!
دلتان که گرفت بیِن مشهد

یا دِوایی مِخِن یا پولی مِخِن
روزیِ هرکی اینجه دست آقاست
دختری وِسَط حرم دیشب
با یه ویلچر آمد,رو پاش ورخاست

فقط ایره بُگُم که هرکی میه
دست خالی از اینجه دَر نِمِره
خوب و بد قاطی و هم از یَک دَم
هَمَمانه امام رضا مِخِره

دل ما غصه دار یَک چیزه
گرچه همساده ی امام رضایِم
بعد از اینجه خودِ خدا مدِنه
تو خماری صحن کربلایِم

من خاک محضرتم نوکرتم یه عمر دلدادم
لحظۀ آخر من یاور من برس به فریادم
مست گوهرشاد توام
از اذل آباد توام
تو هوادار منی و من پر از فریاد توام
غلامتم آقا تو شاه و سلطانی
گره گشایی و مه خراسانی
رضا رضا جانم........
می گردم دور ضریحتا که شبیه زائرت باشم
کاش می شد از کرمت تو حرمت یه گوشه ای جا باشم
صد فرشته با خدمه پاسبان این حرمه
پرچم رو گنبدتو سایه روی سرمه
دخیل جان بستم به پنجره فولاد
زیارت مخصوص دلم حرم می خواد
رضا رضا جانم........
شوق دیدار حرم زد به سرم دلم برات تنگه
کاش مهمون تو بشم با تو خوشم مگه دلم سنگه
ای حریمت عرش برین قبله گاه اهل یقین
صحن و ایوونت به خدا شد بهشت روی زمین
ببین که چشمامون شد از جدایی خیس
یه کربلا آقا برا دلم بنویس
رضا رضا جانم........