آئین مستان

پای پیاده، هم پای جاده

 ره می سپارم به عزم زیارت

در کوله بارم، چیزی ندارم

 غیر از دلی مست شوق شهادت

مولا، می خوام دلم پر از تو باشه

آقا، نخواه که از تو دل جدا شه

ای یار، دلدار، سالار

دلبسته یاد توام، وای وای وای

دربند و آزاد توام، وای وای وای

وای، نمی خوام بی تو زنده باشم

وای، نخواه تا که از تو جدا شم

آقا نظر کن، این شب رو سر کن

شام دمشق و یمن رو سحر کن

آقا حسین جان، زار و غریبیم

در جاده ها زائر عطر سیبیم

مولا، زمانه را ستم گرفته

آقا، دل یتیما غم گرفته

آقا آقا آقا

با اینکه چیزی ندارم، وای وای وای

که پای عشقت بذارم، وای وای وای

وای، به شوق تو آواره هستم

وای، به ذوق نگاه تو مستم

پای پیاده، همپای جاده

زائر شده این دل تنگ ساده

مولا یا مولا، دل بی قراره

دل عاشق و خسته از انتظاره

آقا، بهشت و بی شما نمی خوام

آقا، به شوق یاری تو می آم

آقا آقا آقا

دلبسته راه توایم، وای وای وای

دیوانه ماه توایم، وای وای وای

سرمست احساس توایم، وای وای وای

سرباز عباس توایم، وای وای وای

آه، به این زائرانت نگاه کن

آه، برای فرج هم دعا کن

ابی عبدالله وای، ابی عبدالله وای

ابی عبدالله، ابی عبدالله

با بیرق سیاه راه افتادم

با گریه و آه راه افتادم

از هیئتمون با این نوحه

تا خونهٔ شاه راه افتادم

ارباب، ادخلوها به سلامٍ آمنین

ارباب، بطلب جانِ یل ام البنین

ارباب، برسم پای پیاده اربعین

سید الغریب، سید المظلوم

سید العطشان ابی عبدالله

ابی عبدالله وای، ابی عبدالله وای

ابی عبدالله، ابی عبدالله

بی تو بخدا آشوبم من

تنها به شما منسوبم من

در سینه زنی،میخِ عشق و

تو این سینه می کوبم من

ارباب، دل نوکر به سلام تو خوشه

ارباب، بوی سیب تو دل ها را می کِشه

ارباب، یه روزی عشقِ تو ما را می کُشه

سید الغریب، سید المظلوم

سید العطشان ابی عبدالله

ابی عبدالله وای، ابی عبدالله وای

ابی عبدالله، ابی عبدالله

حتی اگه هست مرگم نزدیک

ای روشنیِ قبر تاریک

ترسی ندارم وقتی دارم

بغض لعدوک حب لابیک

ارباب، مادر تو مادر سینه زناست

ارباب، مادر تو پشت سر سینه زناست

ارباب، صدای لشکر سینه زناست

سید الغریب، سید المظلوم

سید العطشان ابی عبدالله

ابی عبدالله وای، ابی عبدالله وای

ابی عبدالله، ابی عبدالله

دل بی تاب اومده
چشم پر از آب اومده
اومده ماه عزا
لشكر ارباب اومده
لشكر مشكی پوشان، سینه زن های ارباب
شب همه شب می خونند نوحه برای ارباب
جان آقا سنه قربان آقا
سید العطشان آقا
دل من در به دره
درمون دردش سفره
یك نفر نیست كه یه شب
ما رو زیارت ببره
دست ادب رو سینه، سینه زن های ارباب
با یه سلامت میرن پایین پای ارباب
جان آقا سنه قربان آقا
سید العطشان آقا
آه حسرت می كشم
بار مصیبت می كشم
وقتی كه گریه ام نمیاد
خیلی خجالت می كشم
پای علم می مونم، پای علم می میرم
خواب دیدم آخر توی راه حرم می میرم
جان آقا سنه قربان آقا
سید العطشان آقا

کشتی به گل نشسته اومده

با حال خسته اومده

توبه شکسته، ولی با

دل شکسته اومده

ای جانم، تویی راحت و روح و روانم

تویی کشتی امن و امانم

تویی علت هر ضربانم

رفتی ای مسافر بی من
من کجاها رفتم بی تو
رفتی با اباالفضل و من
با یتیما رفتم بی تو
 تنت روی خاکا جاموندو
سرت روی نی همراهم بود
صدای علی تو فریادم
صدا مادرم ، آهم بود
چهل روز ، چهل ماه ، چهل سال
دل زینب ، کنار تو ، تو گودال
لحظه لحظه بی تو در دل
عالم و تحمل کردم
هر جایی که در موندم
به مادرم توسل کردم 
غمی که من از اینجا بردم
تو شام بلا سنگین تر شد
رقیه به شب تو ویرونه
جلو چشمای من پرپر شد

منو گریه ، منو زاری ، منو ناله
دل زینب ، کنار تو ، تو گودال
چهل روز ، چهل ماه ، چهل سال
دل زینب ، کنار تو ، تو گودال
به کوچه ها تکرار
اون همه کبودی بودم
بی تو و اباالفضل بین
اون همه یهودی بودم
سرت رو نی ، دستای من
مثه حلقۀ انگشتر شد
اومد از رو نی پایین اما
تو طشت طلا زخمی تر شد 
جای زنجیر ، هنوز رو این ، پر و بال
دل زینب ، کنار تو ، تو گودال
چهل روز ، چهل ماه ، چهل سال
دل زینب ، کنار تو ، تو گودال

ای به خون خفته سالار زینب
گریه کردم غمت را چهل شب
داغ تو همچنان مانده بر دل
نام تو همچنان مانده بر لب
ای سید و سالارم
من تا به تن جان دارم
در سوگ تو میبارم
یا سیدی یا مظلوم
ای حماسی ترین عشق عالم
میبری جان من را دمادم
زائرت میشوم اربعین ها
در سپاه توام هر محرم
ای ذبح اعظم مولا
ای نور چشم زهرا
ای قبله گاه دل ها
یا سیدی یا مظلوم
یا اخا بی تو در کاروان ها
شور تو شعله ها زد به جان ها
کربلای چهل روزه‌ی من
خطبه‌ها بود و زخم زبان ها
من پیک عاشورایم
من زاده‌ی زهرایم
من زینب کبری‌یم
یا سیدی یا مظلوم

زائر! ز خود برون آ، وقتِ سفر رسیده

پا در ره ولا بگذار

جابر! به سوگ مولا ماه صفر دمیده

خود را به جاده ها بسپار

به قلب سالک نیست، اثر ز بیم بلا

ز خود سفر باید، به سوی کرب و بلا

چه بیم اگر این ره، سوی بلا افتد

خوشا سری کزتن، به کربلا افتد

اگرچه ناقابلم سر من فدای راه حسین

به غیر سر مرکبی ندارم برای راه حسین

حسین مظلوم....

جابر! به جای زینب، جای رباب و لیلا

باید سفر کنی امروز

زائر! به جای شیعه، سوی مزار مولا

باید خطر کنی امروز

به نوحه و افغان،به جاده باید رفت

به یاد طفل حسین، پیاده باید رفت

ببند احرامی، که عید قربان است

مسیر کرب و بلا، بدون پایان است

صبا! تو خود را، به صحن مولا، به آن سرا برسان

صدای ما را، سلام ما را، به کربلا برسان

حسین مظلوم....

داغ تو مرهمی تا صبح ابد ندارد

ای قبله ی دل عالم

الله اکبر از این ماتم که حد ندارد

الله اکبر از این غم

حبیب آمده بر، حبیب می گرید

به غربتِ مردِ، غریب می گرید

اگر که بی پاسخ، سلامِ جابر بود

بدان بدونِ سر، امامِ جابر بود

بمیرم آخر، بمیرم آخر، به غربت مولا

غریبِ مادر، فتاده بی سر، به دشت کرب و بلا

حسین مظلوم....