آئین مستان

آمده ذی الحجه و افتاده ام یادِ منا
من شدم عمری اسیرِ خاطراتِ کربلا
در لَوایِ علم ، کارم روضه خوانی بوده است
چند سالم بوده که قدم کمانی بوده است
باقرم ، آنکس که پیرم کرده اند از کودکی
موقعِ دشنام سیرم کرده اند از کودکی ...
گرچه بر سجاده کارِ من دعا بوده فقط
منبرِ من روضه هایِ کربلا بوده فقط
قالَ باقر ، قالَ صادق میشود آخر ، حسین
نوحه ام حالا شده ، ای کشتۀ بی سر حسین
سوختم که پیکرم تشییع شد با یا حسین
چونکه در گودال رفته زیرِ دست و پا حسین
زهر ، کاری شد ولی با جانِ من کاری نداشت
کاشکی زنجیرها در حبس ، بیماری نداشت
دومین مردی که در زنجیر می آمد منم
هی زمین میخورد و گاهی دیر می آمد منم
زیرِ پایم آبله با خار میبینم هنوز
آنقدر شلاق خوردم تار میبینم هنوز ...
آه و زاری در بیابان داشتیم و خواب نه
سوختم وقتی که آتش بود اما آب نه
سوختم اما نه با این زهر ، بلکه در حرم
سوختم چون گفت عمه در حرم ، کو معجرم

غریب عزیز زهرا

دلدار دلم داغی

از کرببلا دارد

رنج محنی دائم

 از دشت بلا دارد

ملک ملکوت از او

حکم جبروت از او

او مکنت بی همتا

در ملک بقا دارد

غریب عزیز زهرا

از بی کسی اش اما

داغی به دلم مانده

زاین غم به جنان زهرا

همواره عزا دارد

می خوانمش و گویم

ای هستی روح افزا

هرکه به تو دل بسته

کی بیم فنا دارد

جان می دهم از شوق

طوف حرمت مولا

چون کوی بقیع تو

جانانه صفا دارد

غریب عزیز زهرا

غریب وا  اماما

شهید وا اماما

دوباره دو عالم به یاد عاشورا می افته

یه کرببلایی داره امشب از پا می افته

امشب ارباب چشم انتظاره این یادگاره عاشوراست

امشب زینب تو قتلگاهه چشماش به راهه این آقاست

خداحافظ ای روضه هرشب       خداحافظ ای عزیز زینب

خدانگهدار چشای خونبار دل پر از تب

آجرک الله صاحب الزمان

از امشب مزارش کنار زهرا و سجاده

مزاری پر از عشق پر از آقا و آقازاده

بین سینه داغ مدینه، آن سرزمینه غربت ها

گل می باره روی غباره قبرای خاکی از چشما

بقیع داره گوهری تو سینه       امون از این غربت مدینه

عطر سحرهاش عطر مزار ام البنینه

آجرک الله صاحب الزمان

یه عمره که شبها نگاهش بوی بارون می ده

دم آخری هم با ذکر یا زینب جون می ده

بعد از عمری گریه هنوزم چشمای خستش گریونه

این که داره جون می ده اما باز داره روضه می خونه

اومد عمه با قد خمیده       چهل منزل با سر بریده

سر برادر به روی نیزه به خون تپیده

آجرک الله صاحب الزمان

یادگار كربلامنم،عزادار كربلا منم

حسین و با لب تشنه كشتن،مارو بردن اسارت

خدایا دلم می خواد برم باز،به كربلا زیارت

وای وای وای، روی لبمه شهادتین

وای وای وای، السلام علی الحسین

مونده فقط ای خدا برام

خاطرات كربلا و شام

خدایا كی گفته جای زینب،تو مجلس شرابه

مزار رقیه شد بمیرم،یه گوشه ی خرابه

وای وای وای شیرینی زندگیم كجاست

وای وای وای همبازی بچه گیم كجاست

وای وای وای روی لبمه شهادتین

وای وای وای السلام علی الحسین

دلی كه تا كربلا میره

تو گودی قتلگاه میره

خدایا خودم دیدم حسین و به خاك و خون كشیدن

خدایا خودم  دیدم با خنجر سر از تنش بریدن

وای وای وای روی خاكا دست و پا می زد

وای وای وای مادرش رو هی صدا می زد

دانلود با صدای حاج محمود كریمی

دانلود با صدای سید مهدی میرداماد