آئین مستان

رسد ز افلاک نوای ماتم

که گشته برپا عزای خاتم

روح الامین بزن به سینه

بعد رسول بی قرینه

کرببلا شود مدینه،واویلا

جان به لبِ پیمبر است

پیک عجل پشت در است

اجازه دست کوثر است، واویلا

 وا ابتاه وا ابتاه واویلا

امان ز امت که بعد طاها

دهند تصلی به قلب زهرا

فاطمه میشود عزادار

دسته ی گل رسد ز مسمار

نوحه گرش در است و دیوار، واویلا

پنجه ی گرگ و اَبرویش

غلاف تیغ و بازویش

ضربه ی پا و پهلویش،واویلا

وا ابتاه وا ابتاه واویلا

حسینِ زهرا عزا گرفته

کنارِ زینب نوا گرفته

تاجِ سرم برادرم رفت

سایه ی رحمت از سرم رفت

حافظ ِسِرِّ مادرم رفت،واویلا

ز پا نشسته خواهرت

چه کرده با تو همسرت

که سبز گشته پیکرت،واویلا

وا حسنا واحسنا واویلا

رسد ز افلاک نوای ماتم

که گشته برپا عزای خاتم

روح الامین بزن به سینه

بعد رسول بی قرینه

کرببلا شود مدینه،واویلا

جان به لبِ پیمبر است

پیک عجل پشت در است

اجازه دست کوثر است، واویلا

وا ابتاه وا ابتاه واویلا