آئین مستان

پای پیاده، هم پای جاده

 ره می سپارم به عزم زیارت

در کوله بارم، چیزی ندارم

 غیر از دلی مست شوق شهادت

مولا، می خوام دلم پر از تو باشه

آقا، نخواه که از تو دل جدا شه

ای یار، دلدار، سالار

دلبسته یاد توام، وای وای وای

دربند و آزاد توام، وای وای وای

وای، نمی خوام بی تو زنده باشم

وای، نخواه تا که از تو جدا شم

آقا نظر کن، این شب رو سر کن

شام دمشق و یمن رو سحر کن

آقا حسین جان، زار و غریبیم

در جاده ها زائر عطر سیبیم

مولا، زمانه را ستم گرفته

آقا، دل یتیما غم گرفته

آقا آقا آقا

با اینکه چیزی ندارم، وای وای وای

که پای عشقت بذارم، وای وای وای

وای، به شوق تو آواره هستم

وای، به ذوق نگاه تو مستم

پای پیاده، همپای جاده

زائر شده این دل تنگ ساده

مولا یا مولا، دل بی قراره

دل عاشق و خسته از انتظاره

آقا، بهشت و بی شما نمی خوام

آقا، به شوق یاری تو می آم

آقا آقا آقا

دلبسته راه توایم، وای وای وای

دیوانه ماه توایم، وای وای وای

سرمست احساس توایم، وای وای وای

سرباز عباس توایم، وای وای وای

آه، به این زائرانت نگاه کن

آه، برای فرج هم دعا کن

رفتی ای مسافر بی من
من کجاها رفتم بی تو
رفتی با اباالفضل و من
با یتیما رفتم بی تو
 تنت روی خاکا جاموندو
سرت روی نی همراهم بود
صدای علی تو فریادم
صدا مادرم ، آهم بود
چهل روز ، چهل ماه ، چهل سال
دل زینب ، کنار تو ، تو گودال
لحظه لحظه بی تو در دل
عالم و تحمل کردم
هر جایی که در موندم
به مادرم توسل کردم 
غمی که من از اینجا بردم
تو شام بلا سنگین تر شد
رقیه به شب تو ویرونه
جلو چشمای من پرپر شد

منو گریه ، منو زاری ، منو ناله
دل زینب ، کنار تو ، تو گودال
چهل روز ، چهل ماه ، چهل سال
دل زینب ، کنار تو ، تو گودال
به کوچه ها تکرار
اون همه کبودی بودم
بی تو و اباالفضل بین
اون همه یهودی بودم
سرت رو نی ، دستای من
مثه حلقۀ انگشتر شد
اومد از رو نی پایین اما
تو طشت طلا زخمی تر شد 
جای زنجیر ، هنوز رو این ، پر و بال
دل زینب ، کنار تو ، تو گودال
چهل روز ، چهل ماه ، چهل سال
دل زینب ، کنار تو ، تو گودال

ای به خون خفته سالار زینب
گریه کردم غمت را چهل شب
داغ تو همچنان مانده بر دل
نام تو همچنان مانده بر لب
ای سید و سالارم
من تا به تن جان دارم
در سوگ تو میبارم
یا سیدی یا مظلوم
ای حماسی ترین عشق عالم
میبری جان من را دمادم
زائرت میشوم اربعین ها
در سپاه توام هر محرم
ای ذبح اعظم مولا
ای نور چشم زهرا
ای قبله گاه دل ها
یا سیدی یا مظلوم
یا اخا بی تو در کاروان ها
شور تو شعله ها زد به جان ها
کربلای چهل روزه‌ی من
خطبه‌ها بود و زخم زبان ها
من پیک عاشورایم
من زاده‌ی زهرایم
من زینب کبری‌یم
یا سیدی یا مظلوم

زائر! ز خود برون آ، وقتِ سفر رسیده

پا در ره ولا بگذار

جابر! به سوگ مولا ماه صفر دمیده

خود را به جاده ها بسپار

به قلب سالک نیست، اثر ز بیم بلا

ز خود سفر باید، به سوی کرب و بلا

چه بیم اگر این ره، سوی بلا افتد

خوشا سری کزتن، به کربلا افتد

اگرچه ناقابلم سر من فدای راه حسین

به غیر سر مرکبی ندارم برای راه حسین

حسین مظلوم....

جابر! به جای زینب، جای رباب و لیلا

باید سفر کنی امروز

زائر! به جای شیعه، سوی مزار مولا

باید خطر کنی امروز

به نوحه و افغان،به جاده باید رفت

به یاد طفل حسین، پیاده باید رفت

ببند احرامی، که عید قربان است

مسیر کرب و بلا، بدون پایان است

صبا! تو خود را، به صحن مولا، به آن سرا برسان

صدای ما را، سلام ما را، به کربلا برسان

حسین مظلوم....

داغ تو مرهمی تا صبح ابد ندارد

ای قبله ی دل عالم

الله اکبر از این ماتم که حد ندارد

الله اکبر از این غم

حبیب آمده بر، حبیب می گرید

به غربتِ مردِ، غریب می گرید

اگر که بی پاسخ، سلامِ جابر بود

بدان بدونِ سر، امامِ جابر بود

بمیرم آخر، بمیرم آخر، به غربت مولا

غریبِ مادر، فتاده بی سر، به دشت کرب و بلا

حسین مظلوم....

سلام علی ساکن کربلا

بود اربعین روز اشک عزا

به یاد اسیران کرب و بلاء

به سر زینب دل شکسته ز شام

کنار مزار شه سر جدا

سلام علی ساکن کربلا

دلم غرق ماتم شده یا حسین

به ما ظلم اعظم شده یا حسین

اگرچه شده سرنگون کاخ ظلم

ولی قامتم خم شده یا حسین

سلام علی ساکن کربلا

تو گفتی که خوبان امیری کنند

دلاور شوند و دلیری کنند

مبادا جوانان به میدان رزم

ذلیلانه اظهار پیری کنند

امیری حسین و نعم الامیر

تو گفتی خدا پا در آن می­نهد

اگر خانه را گرد گیری کند

تو گفتی صبوری کند خواهرت

چو مجبورشان بر اسیری کنند

تو گفتی که هیهات و مردان ما

بمانند و ذلت پذیری کنند

امیری حسین و نعم الامیر

به هر کوی و بزم و هر انجمن

سرم خاک پای حسین و حسن

پدر در دو گوشم سرود این سخن

که ای نازنین طفل دلبند من

حسینی بمان و حسینی بمیر

امیری حسین و نعم الامیر

ز خون جگر پاک پاکم کنی

سپس عاشق سینه چاکم کنی

به تیغ محبت هلاکم کنی

به صحن ابوالفضل خاکم کنی

که خاکم دهد بوی مشک و عبیر

امیری حسین و نعم الامیر

الرحمن علم القرآن

منم و قبر تو حسین جان

نگو چهل روز واسه زینب

مثل چهل سال گذشت

روزهای زینب توی حال و

هوای گودال گذشت

بارونه مصیبت تو چشامه

جای قل و زنجیر روی پامه

چادر رقیه شال عزامه

الرحمن علم القرآن

منم و قبر تو حسین جان

ای بی سر لاله ی پرپر

کفنت بوریا شد آخر

با اینکه غارت شده دیگه

تموم این کاروان

انگشترت رو آخرش

پس گرفتم از ساربان

نبودی ببینی بی بهونه

منو میزدن با تازیونه

الهی که زینب زنده نمونه

بارونه مصیبت تو چشامه

جای قل و زنجیر روی پامه

چادر رقیه شال عزامه

الرحمن علم القرآن

منم و قبر تو حسین جان

وای حسین حسین حسین

واویلا عصر عاشورا

صورتم شد شبیه زهرا

رو موج دریا بگو سقا

چی دیدی بی تاب شدی

کوچیکه قبرت

از خجالت تو علقمه آب شدی

چشای تو روشنه ای برادر

خواهرتو بردن ای برادر

الرحمن علم القرآن

منم و قبر تو حسین جان