آئین مستان

بزن بر طبل غم دل در عزا شد

به آه و ناله ها دل آشنا شد

میان محرمان آل هاشم

عقیله وارد کرب و بلا شد

به گردش گلهای زیبا

عنان گیرش ماه لیلا

رکابش زانوی سقا

زده خیمه به دشت غم گل زهرا

رسد بوی جدایی از دل صحرا

وای حسین وای

شکسته از غریبی قلب خواهر

به گویند حرف دل با حال مضطر

نهفته حرف زینب در نگاهش

مکن بازی تو با جانم برادر

جرا آشفته احوالی

چرا در سینه بی حالی

چرا خیره به گودالی

برادر جان به دل شوره اسیرم من

دعایی کن که قبل از تو بمیرم من

وای حسین وای

کربلا چشم تو روشن نگا کن

خورشید و ستاره و ماه اومدن

برای مهمون نوازی آماده شو

که دیگه مهمونات از راه اومدن

تو این قافله، ببین شیر خواره

آروم خوابیده، توی گهواره

نگاه کن یه بانوی آسمونی

از ناقه پایین میاد به احترام

اما چند روز دیگه همین خانم

تو اسارت می ره تا کوفه و شام

دلش پر خونه، که خوب می دونه

یه روز باید بی، حسین بمونه

حسین وای

زمین همره شما گرفته غم عزا

قسم بر مادرت زهرا یا اباصالح بیا

به دل حسرت نگاه تو، جهان غصه دار آه تو

دل عبد رو سیاه تو، به راهه تو

به دیده ی ترت، به جان مادرت

قدم را رنجه کن، به چشم این نوکرت

آقام غریب آقام آقام

رسیدن به خیر، ای یاوران خون خدا

رسیدن به خیر، ای کاروان کرب و بلا

از افق نور، از یه راه دور

می رسه سوره فجر خدا به ظهور

آسمون غوغا شده، خیمه ها بر پا شده

اشک چشما جاریه، وقت آه زاریه زهرا شده

خدا رحم کنه، لیلا با اکبرش اومده

خدا رحم کنه، ارباب با اصغرش اومده

از آسمونا می رسه صدا

اومده قافله وادی رنج ملال

اون طرف تیر کمون، این طرف بانگ اذون

شیر خواره تو خواب ناز، چشم ها لحظه نماز دریا شده

اشک چشما جاریه، وقت آه زاریه زهرا شده