آئین مستان

سیه پوش شد امشب مدینه

از این غم بکوبم به سینه

پیمبر رفت از دنیا

علی دیگر شد تنها

خدا میداند امشب

چه حالی دارد زهرا

واویلا وابیلا واویلا وابیلا

آقام یا رسول الله آقام یا رسول الله

برگشت به اول متن

امان از جفاهای مردم

به پشت در خانه هیزم

گل حیدر شد پر پر

میان دیوار ودر میان خانه پیچید

صدای ای وای مادر

واویلا وابیلا واویلا وابیلا

آقام یا رسول الله آقام یا رسول الله

برایم نمانده شکیبی حسن جان تو خیلی غریبی

چه زهری چه افطاری چه طشت لاله زاری

غریبی آنقدر آقا که در خانه بی یاری

حسن جان حسن جان حسن جان

حسن جان کریم آل  طاهاکریم آل طاها

شکستند از اول پرت را تو دیدی غم

مادرت را به کوچه تنها بودی

فقط تو آنجا بودی برای خانه رفتن

عصای مادر بودی

حسن جان  حسن جان کریم

 آل طاها کریم آل طاها

توی چشمامون میزنه بارون

دیگه زهرا خداحافظ میمیرم دلخون

بعد من از این مدینه

دل علی شاکی میشه

توی همین کوچه یه روز

چادر تو خاکی میشه

دارم میرم از این دنیا دلم میگیره زهرا

که فاطمیه تو راهه، واویلا

امون امون ای دل، واویلا

میزنی پرپر جلوی حیدر 

 جای خونه تو میمونه روی میخ در

برای عرض تسلیت میبینی با خنده دارن

به جای گل در خونت آتیش و هیزم میارن

میمونی وقتی که تنها

میگی کجایی ای بابا 

 بیا که محسن رو کشتن، واویلا

امون امون ای دل، واویلا

منم و غمها علی و زهرا 

قراره ما توی گودال روز عاشورا

به روی سینه حسین

انگاری چشمام میبینه

یکی با خنجری میاد

به روی سینه اش میشینه

تو قتلگاه میشه غوغا

که نیزه ها میره بالا 

میشه حسین من بی سر، واویلا

امون امون ای دل، واویلا