آئین مستان

توی چشمامون میزنه بارون

دیگه زهرا خداحافظ میمیرم دلخون

بعد من از این مدینه

دل علی شاکی میشه

توی همین کوچه یه روز

چادر تو خاکی میشه

دارم میرم از این دنیا دلم میگیره زهرا

که فاطمیه تو راهه، واویلا

امون امون ای دل، واویلا

میزنی پرپر جلوی حیدر 

 جای خونه تو میمونه روی میخ در

برای عرض تسلیت میبینی با خنده دارن

به جای گل در خونت آتیش و هیزم میارن

میمونی وقتی که تنها

میگی کجایی ای بابا 

 بیا که محسن رو کشتن، واویلا

امون امون ای دل، واویلا

منم و غمها علی و زهرا 

قراره ما توی گودال روز عاشورا

به روی سینه حسین

انگاری چشمام میبینه

یکی با خنجری میاد

به روی سینه اش میشینه

تو قتلگاه میشه غوغا

که نیزه ها میره بالا 

میشه حسین من بی سر، واویلا

امون امون ای دل، واویلا