آئین مستان

ماه ماه ماتمه، اومد محرمت

مونده به جون عاشق شیرینی غمت

سرخ میشه پرچما، جای پرچم سیاه

از زنده بودن سرخ که میشه پرچمت

عرش رو به کربلا

عشق میزنه صدا

لبیک یا حسین

شور سینه زنا

شور مدافعا

لبیک یا حسین....

هر کی دلواپسه، اشکش مقدسه

واسه بهشتی بودن، یک قطرشم بسه

درمون عاشقاست، این وعده ی خداست

آخر یه روز به دادم این اشکا میرسه

دست خدا نوشت

رو سر در بهشت

 لبیک یا حسین

پیچیده هر طرف

از مکه و نجف

لبیک یا حسین.....

تو باغ اهل بیت، عشاق اهل بیت

میخونن از خزون و از داغ اهل بیت

میگیره دین حیات از کشتی نجات

لبیک یا حسینِ میثاق اهل بیت

بالا ترین سلام

خونین ترین پیام

لبیک یا حسین

میثاق هر امام

محکم ترین کلام

لبیک یا حسین....

سر زده ماه گریه ها وای من

فاطمه میزنه صدای وای من

دلم شده مسافر کربلا

چه پر بلاست کربلا وای من

صدای مسلم رسد از کوچه ها

کوفه نیا کوفه نیا وای من

کوفه شده دشمن تو یا حسین

دروغ بوده نامه ها وای من

گر شدم آواره در کوی تو

جان هزاران مسلم و روی تو

فکر رباب و اصغرت وای من

قد رشید اکبرت وای من

ماه بنی هاشم و روی زمین

قامت میر لشکرت وای من

سیلی و غارت شدن خیمه ها

روی کبود دخترت وای من

شمر نهد خنجر و بر حنجرت

پیش نگاه خواهرت وای من

راس حسین به نیزه ها وای من

آتیش زدن به خیمه ها وای من

بی سرو سامان تو ام یا حسین

دست به دامان تو ام یا حسین

کشته ی افتاده به صحرا حسین

زهره منظومه زهرا حسین

سر حسین به نیزه ها وای من

آتیش زدن به خیمه ها وای من

سلام محرم، ماه مکرم

سلام به بیرق، سلام به پرچم

وا شده جنت، بریم زیارت

بفرما روضه، بفرما هیئت

نمونی پشت در زهرا صدات زد

دعوتت کرده و نامه برات زد

اگه اشکت روونه خوش به حالت

تربت حسینو روی چشات زد

حی علی العزا، شد برپا روضه ها

زهرا دوخته برات، یک پیرهن سیاه

بازاین چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

فصل عزا شد، دل مبتلا شد

هیئتای شهر، کرببلا شد

غم بی امونه، بزم شبونه

ده شب اول، دهه ی جنونه

سر در کوچه ها پرچم بکارید

زنجیر و بیرق و علم بیارید

حضرت زهرا بین سینه زنهاست

برا ارباب سنگ تموم بزارید

مجلس فراهمه، دلها هم قسمه

هر کس قدم گذاشت اجرش با فاطمه

دل در بدر کنید، عشقو خبر کنید

تا بین الحرمین، هر شب سفر کنید

کرب و بلا داره یه کاروون میاد

ببین داره مهمون میاد

علم به دوش عباس پهلوون میاد

حسینِ فاطمه با خواهرش میاد

رُباب با اصغرش میاد

لیلا داره با علی اکبرش میاد

دارن میان رقیه و سکینه

دلخوشیشون یَلِ اُمّ البنینه

اینجا کجاست زینب دلش حَزینه

آه واویلا....

عزیز زهرا....

رقیه آسیب نبینه بال و پَرش

جدا نشه از پدرش

حتّی نسیم نزدیک نشه به مَعجرش

زینب داره از غم و غصّه جون میده

قَتلِ گَهو نشون میده

داداش بریم اینجا که بوی خون میده

بدتر از اون... بوی جدایی میده

بگو داداش وقت فراق رسیده

نزار بشه حرف از سر بُریده

آه واویلا.....

عزیز زهرا....

باز هر کوچه و بازار شده وادی ماتم

شده غرق تب و اشک پر از گریه نم نم

وزیدست است دوباره همه جا عطر محرم

بساط غم و اندوه شده باز فراهم

بیائید همه سینه زنان گریه کنان نوحه بخوانید

همه شور بگیرید همه اشک بریزید

بخوانید از آن عشق مجسم

از آن روح مکرم

که غرق غم و اندوه شده غصه ی عالم

چه شوریست

چه حالیست

چه احساس زلالیست

بیائید که از سفره ارباب

از این سفره پر برکت و پر خیر

همه رزق بگیریم که دست همه خالیست

و این اشک شبیه پر و بالیست

که تا یک دل و یک رنگ

همه بال بگیریم و بمیریم

چرا که به خدا حضرت ارباب

تجلی صفات است

و هم جلوه ذات است

در اوج درجات است

شفیع ارصات است

قتیل العبرات است

اسیر الکربات است

و کشتی نجات است

و اشک غم او آب حیات است

و لب تشنه ی لبهاش

در آن ظهر عطش نوش

لب خشک فرات است

شهیدی که کفن پوش

ز روز عرفات است

و اما خود ارباب گواه است

دلم منتظر برگ برات است

که دلتنگ غبار حرمین و عتبات است

همان جا که شب جمعه پر از

عطر دل انگیز بهشت است

همان مرقد حضرت

که فرش حرمش بال فرشته است

عجب کرب و بلایی ...

باز چشما گریونه لبها نوحه خونه

بوی محرمت میاد، سیاه پوشونه

چه روزایی، چه شبایی که به زیر پرچمت

بی قراره بی قرارم تا بیاد محرمت

ارباب سلام من به کربلا

به اون دو گنبد طلا

به خیمه گاه و قتله گاه

ارباب سلام من به کربلا

مدیون چشماتم بس که خاطر خواتم

یک پای ثابت تموم هیئتاتم

تو محرم خونه ی من میشه خیمه ی عزات

قسمتم کن که بتونم نوکری کنم برات

ارباب سلام من به خواهرت

به اکبر و به اصغرت

به اون سه ساله دخترت

ارباب سلام من به کربلا