آئین مستان

بارون که بباره زندگیم جون میگیره

شب روضه ست داره بارون میگیره

بارون که بباره به همه جا میباره

هم به خشکی هم به دریا میباره

رحمت واسعه ای ، امام حسین همه ای

همه دوسِت دارن ، همه خاطرخاتن

ارمنی ها هم سر سفرۀ سقاتن

یه مسیحی میگفت یا اباعبدالله

زن و بچم تا ابد از فدائیاتن

جان آقام ، جان آقام .....

بارون که بباره درد من میشه درمون

مستجابه دعای زیر بارون

بارون که بباره رزق اشکم رو میدن

انگاری که منو از نو خریدن

پسر فاطمه ای ، امام حسین همه ای

همه از دست تو مهربونی دیدن

خاک پاک صحنتو آسمونی دیدن

خوش به حال هر چی پیرغلامایی که

کربلاتو یا حسین تو جوونی دیدن

همه دوسِت دارن ، همه خاطرخاتن

ارمنی ها هم سر سفرۀ سقاتن

یه مسیحی میگفت یا اباعبدالله

زن و بچم تا ابد از فدائیاتن

جان آقام ، جان آقام .....

بارون که بباره زنده میشم با گریه

گریه ای که میشه نذر رقیه

بارون که بباره نفسم تازه میشه

موج عشقه که بی اندازه میشه

آخر عاطفه ای ، امام حسین همه ای

روضه هات رؤیایی ، روضه غوغا میشه

هیئت ما پنجرش وقتی که وا میشه

گنبدت معلومه پرچمت میرقصه

گنبد عباست هم داره پیدا میشه

همه از دست تو مهربونی دیدن

خاک پاک صحنتو آسمونی دیدن

خوش به حال هر چی پیرغلامایی که

کربلاتو یا حسین تو جوونی دیدن

جان آقام ، جان آقام .....

کشتی به گل نشسته اومده
با حال خسته اومده
توبه شکسته ولی با دل شکسته اومده
ای جانم
تویی راحت و روح و روانم
تویی کشتی امن و امانم
تویی علت هر ضربانم
من لی غیرک حسین حسین حسین
با این که خودم می دونم که بدم
راهم دادی که اومدم
آقا در خونهء تو گدایی رو خوب بلدم
ای شاهم
روی دوشمه بار گناهم
خجالت می کشم رو سیاهم
پناهم بده که بی پناهم
من لی غیرک حسین حسین حسین
من بی تو کویر خشک هوسم
پرنده ای در قفسم
مردن برات عشق منه

بذار به عشقم برسم
ای یارم
تویی تو همه کس و کارم
چی میشه بشه آخر کارم
پای شیش گوشهء تو مزارم
من لی غیرک حسین حسین حسین

کشتی به گل نشسته اومده
با حال خسته اومده
توبه شکسته ولی با دل شکسته اومده
ای جانم
تویی راحت و روح و روانم
تویی کشتی امن و امانم
تویی علت هر ضربانم
من لی غیرک حسین حسین حسین

یه بقل خاطره دارم از حرم

که همیشه جون گرفتم ازشون

به شهیدایِ تو غبطه میخورم

که چقدر عقب ترم از همه شون

کاش تا یه سلام میدادم

باز بویِ حرم میومد

وای اگه نبودی آقا

وای چی به سرم میومد ...

جا موندم ، ولی هنوز دیر نشده

میدونم ، دلت ازم سیر نشده

وای ... حسین حسین .....

زیر قطره هایِ بارونِ نگات

دلِ پژمرده جوونه میزنه

اون نگاهی که به حر کردی یه روز

همیشه حسرت دنیایِ منه

کاش دل منم بتونه

با دم تو رو به راه شه

از خدا چیزی نمیخواد

اون که تورو داشته باشه

خوشبختی یعنی اسیر تو شدم

خوشبختن ، اونا که پیر تو شدن

وای ... حسین حسین .....

تو شلوغیا منو تنها نزار

روز محشر به تو چشم دوخته دلم

نزاری منو تو آتیش ببرن

که تو دنیا ، واسه تو سوخته دلم

هر دفعه میونِ روضه

سوخته دل من برا تو

وقتی شنیدم سوزوندن

خیمۀ مخدراتُ

واویلا ، اهلِ حرم چیکار کنن

واویلا ، آخه کجا فرار کنن

شبهایِ جمعه ، نیمه شبها تا سپیده

بر رویِ اسرارش خدا پرده کشیده

از راه می آید زنی قامت خمیده

لب میگذارد رویِ حلقوم بریده

فریادهای یا بنی پا بگیرد

حیدر بیاید بازوی زهرا بگیرد

روضه نمیخواهد تنی که سر ندارد

قربان آن آقا که انگشتر ندارد

یک تکه ای سالم همه پیکر ندارد

جایی برای بوسۀ مادر ندارد

گیسوی خود را ریخته روی گلویش

مادر بود اینگونه شکل گفتگویش

گوید بنیّ یا بنیّ یا بنیّ

برخیز آمد مادرت زهرا بنیّ

دیدم خودم در عصر عاشورا بنیّ

افتاده بودی زیر دست و پا بنیّ

من بی وضو موی تو را شانه نکردم

حالا به دنبال سرت باید بگردم

از تشنگی لبهای عطشانت به هم خورد

ترکیب اَبروها و چشمانت به هم خورد

از شدت ضربه دو دندانت به هم خورد

آیه آیه نذر قرآنت به هم خورد

راه تو را در گودی گودال بستند

بر پیکر تو نیزه ها را می شکستند

همه امیدم

تموم عمرم آرزو داشتم که تورو میدیدم

واسه یه لحظه دیدنت آقا همه چیمو میدم

زندگیمو میدم

خسته شدم ارباب

به خدا خیلی خسته شدم از دست خودم ارباب

من با امید اومدم تو روضه نکن ردم ارباب

خسته شدم ارباب

بی تو نمیتونم

ولی از اونور با کارم خیلی دلتو میشکونم

ناراحتی از دستم آقا جون اینو که میدونم

 بی تو نمیتونم

حسین ارباب منو دریاب.....

نزار که تنها شم

اونی که دیدی گناهاشو کاش ببینی اشکاشم

منو آرزو کردم وقت مردن تو بقلت باشم

نزار که تنها شم

آروم آرومم

هر شبی که آقا میام روضه شبیه بارونم

خدا نگیره اشک چشمای منو دل خونم

آرامش جونم

آقا غلط کردم

ولی نیاوردی به روم چقد نامردم

اگه بیام پیشت ایندفعه دور تو میگردم

آقا غلط کردم

حسین ارباب منو دریاب......

مثل یه رویایی

 ولی یقین دارم همین الان کنار ماهایی

حرفامو داری میشنوی آقا میدونم اینجایی

مثل یه رویای

نبودی میمردم

هر دفعه که دور از تو بودم من آقا زمین خوردم

تموم کارام رو به راه شد تا اسم تو آوردم

نبودی میمردم

اومدم آدم شم

 هر کاری خواستم کردم و گفتم آقا که میبخشن

هر دفعه گفتم بد شدم نکنه اما بدتر شم

دیگه آقا نمیبخشن

مگه نه اینکه زندگی بدون تو بدون عشقه

  مگه نه اینکه سجده روی خاک تو قانون عشقه

مگه نه اینکه دست و پا زدن تو خون درمون عشقه

مگه نه اینکه تو رگ دیونهء تو خون عشقه

من اینجا یکی کربلا

واویلا واویلا

من اینجا یوی قتلگاه

 واویلا واویلا

مگه نه اینکه زندگی بدون تو بدون عشقه

  مگه نه اینکه سجده روی خاک تو قانون عشقه

مگه نه اینکه هرکی که کربلا میره مدیون عشقه

مگه نه اینکه هرکی که شهید میشه مهمون عشقه

مگه نه اینکه چشم عاشقا همش بارون عشقه

مگه نه اینکه سینه ی سینمون نشون عشقه

ارباب ارباب، حسین...