آئین مستان

بارون که بباره زندگیم جون میگیره

شب روضه ست داره بارون میگیره

بارون که بباره به همه جا میباره

هم به خشکی هم به دریا میباره

رحمت واسعه ای ، امام حسین همه ای

همه دوسِت دارن ، همه خاطرخاتن

ارمنی ها هم سر سفرۀ سقاتن

یه مسیحی میگفت یا اباعبدالله

زن و بچم تا ابد از فدائیاتن

جان آقام ، جان آقام .....

بارون که بباره درد من میشه درمون

مستجابه دعای زیر بارون

بارون که بباره رزق اشکم رو میدن

انگاری که منو از نو خریدن

پسر فاطمه ای ، امام حسین همه ای

همه از دست تو مهربونی دیدن

خاک پاک صحنتو آسمونی دیدن

خوش به حال هر چی پیرغلامایی که

کربلاتو یا حسین تو جوونی دیدن

همه دوسِت دارن ، همه خاطرخاتن

ارمنی ها هم سر سفرۀ سقاتن

یه مسیحی میگفت یا اباعبدالله

زن و بچم تا ابد از فدائیاتن

جان آقام ، جان آقام .....

بارون که بباره زنده میشم با گریه

گریه ای که میشه نذر رقیه

بارون که بباره نفسم تازه میشه

موج عشقه که بی اندازه میشه

آخر عاطفه ای ، امام حسین همه ای

روضه هات رؤیایی ، روضه غوغا میشه

هیئت ما پنجرش وقتی که وا میشه

گنبدت معلومه پرچمت میرقصه

گنبد عباست هم داره پیدا میشه

همه از دست تو مهربونی دیدن

خاک پاک صحنتو آسمونی دیدن

خوش به حال هر چی پیرغلامایی که

کربلاتو یا حسین تو جوونی دیدن

جان آقام ، جان آقام .....