آئین مستان

امشب لبالب می شود دخل همه خمارها

وا می شود با جام می از تشنگان افطارها

گویند کافر می شوم مست و قلندر می شوم

بی پا و بی سر می شوم سر دستۀ عیارها

از شوق دست افشانم و شعر جنون می خوانم و

در پای دار عشق چون حلاج ها ، تمارها

تسبیح و جام و مُهر و مِی تکلیف عقل و عشق کی

من خسته ام از این همه تکرار استغفار ها

«عهد کردم مِی و مستی نکنم ،

بجز از امشب و فرداشب و شبهای دگر»

از قلب قرآن و زبور انجیل و تورات و صُحف

موعود میاد برون از کل استفسارها

از پرده گر آید برون توحید می گردد فزون

بت می تراشند از قد رعنایِ او حجارها

جایِ تمام فرش ها پیش قدوم یار ما

می گسترانند انبیا عمامه ها،دستارها

آیینۀ حق منجلی در آینه روی علی

تکثیر شد در آینه تا آسمان کرارها

امشب که عطرآگین فضا از بوی نرگس می شود

پای و سر و دست و دلم از شوق و بی حس می شود

«عهد کردم مِی و مستی نکنم ،

بجز از امشب و فرداشب و شبهای دگر»

از آب زمزم قطره ای بر رخ بزن بیدار شو

از جام کوثر قطره ای بر رخ بزن هشیار شو

بر لوح تقدیر دلت از عرش می آید قلم

بر بندگی اصرار کن گنجینه اسرار شو

از قیدها ازاد شو از اهل عشق آباد شو

مستشهد بین یدیه حضرت دلدار شو

هستی همه از هست او دل را بده بر دست او

بردار خود را از میان بردار شو سردار شو

دنیاست مملو از فِتن روح بصیرت بی بدن

این جسم ناسوتی بِنه لاهوت را طیار شو

نفس و نفَس خیرات کن حب علی اثبات کن

پایِ رکاب نائبش مقداد شو عمار شو

نور اباصالح ببین می تابد امشب بر زمین

با حضرت روح الامین در سامره احضار شو

بر دامن مادر گلی خوابیده از نسل علی

لالایی مادر ببین مادر منم بیدار شو

در آسمانِ عصمت چشم خدایِ دلبری

پیداست مِهر مادر و برق نگاه حیدری

امشب که عطر آگین فضا از بوی نرگس میشود

پای و سرو دست و دلم از شوق بی حس میشود

بیت کرم بیت خدا بیت امام عسکری

دست پر از خالی من محتاج لطف داوری

گوید فرشته زیر لب با خویشتن یاللعجب

بعد از محمد آمده بار دگر پیغمبری

از هوش رفته یاسمن بر روی دامانِ چمن

افتاده یاس و نسترن بر شانۀ نیلوفری

جمع کمال اَنبیا جمع جمال اولیا

رُخسار ختم الواصیا در قاب دست عسکری

عالم دم از او می زند فریاد یاهو می زند

خورشد سوسو می زند در پیش ماه دلبری

در قاب قوسینش ببین محراب جبریل امین

قد قامت ای اهل زمین سرو بلند حیدری

تا من گدای او شدم حاتم گدای من شده

دیوانه ام گر رو کنم بر آستان دیگری

امشب به پای مَهد تو نور دعایِ عهد تو

آماده کردم سینه را تا انتقام مادری

پایِ رکاب حضرتت وقت ظهور قدرتت

جبریل می آرد برای رو خودت شهپری

وقت قیامت ای بنازم صور اسرفیل را

خصم علی بیند در آن دم کار عزرائیل را

امشب که عطر آگین فضا از بوی نرگس میشود

پای و سرو دست و دلم از شوق بی حس میشود

«عهد کردم مِی و مستی نکنم ،

بجز از امشب و فرداشب و شبهای دگر»

داشتم یک دل و آن هم به تو کردم تقدیم

دل ندارم که دهم من به دل آرایِ دگر

یا وَعَدَالله یا بقیه الله ..

خوب میدونم یه روزی میرسی

خوب میدونی برام همه کسی

خوب میدونم امید آخری

خوب میدونی دلم و میبری

مسافر دنیا

لیلی دل ما، برگرد

دعای روی لب ها

آرزوی زهرا،برگرد

اگه تو بیای دنیا قشنگ میشه

اگه تو بیای دردم دوا میشه

اگه تو بیای حاجت روا میشم

اگه تو بیای روحم رها میشه

تویی تویی دلبر من یامهدی

تویی تویی سرور من یامهدی

من خزون خشک و زدم آقا

با تو درمون میشه دردم آقا

کوچه پس کوچه رو گشتم هر شب

دورت بگردم آقا ...

جون جونم مهدی ، دردت به جونم مهدی

اسم تو روز و شبِ وردِ زبونم مهدی ..

سر و سرور مهدی ، ای دل و دلبر مهدی

یه روزی میای با ذوالفقار حیدر مهدی ..

اباصالح .. اباصالح .. اباصالح .

الهی طاق آبروتو ببینم

دو چشمونِ دو یاقوتت ببینم

دعامِ از خدا عمری بگیرم

که زنده باشم و رویت ببینم

جون جونم مهدی ، دردت به جونم مهدی

اسم تو روز و شبِ وردِ زبونم مهدی ..

سر و سرور مهدی ، ای دل و دلبر مهدی

یه روزی میای با ذوالفقار حیدر مهدی ..

اباصالح .. اباصالح .. اباصالح ..

دل سپردنم شده تقدیرم

شب و روز بهونتو میگیرم

بعضی وقتا بد جوری دلتنگم

میدونی نبینمت میمیرم

درد و درمون مهدی ، ای سر و سامان مهدی

با تو دنیامون میشه ستاره بارون مهدی

تب و تابم مهدی ، حساب کتابم مهدی

شب میلادِ بده جام شرابم مهدی

اباصالح .. اباصالح .. اباصالح ..

تموم دین و ایمونم کجایی

دلم تنگ آقاجونم کجایی

شب میلادته دورت بگردم

نمیدونم نمیدونم کجایی

جون جونم مهدی ، دردت به جونم مهدی

اسم تو روز و شبِ وردِ زبونم مهدی ..

سر و سرور مهدی ، ای دل و دلبر مهدی

یه روزی میای با ذوالفقار حیدر مهدی ..

اباصالح .. اباصالح .. اباصالح ..

تو همیشه منُ درکم کردی

تو بودی که دردم و کم کردی

زندگی بی تو عذابه آقا

عاشقت خونه خراب آقا

سرو سودا مهدی ،  مرحم دردا مهدی

سایۀ محبت تو کم مبادا مهدی

عشقِ زهرا مهدی ، امید دنیا یا مهدی

اگه دلتنگی بگو بگو یا مهدی ...

اباصالح .. اباصالح .. اباصالح ..

جون جونم مهدی ، دردت به جونم مهدی

اسم تو روز و شبِ وردِ زبونم مهدی ..

غم دنیا کجا و لطف دستات

لیله قدر کجا لیله موهات

می دنیا کجا و می چشمات

دردم از یار و درمونم از یاره

چی بهتر از این

سرم از یار سامونم از یاره

چی بهتر از این

سر به قدمهای تو جانا جانا

زره ره شدم سلطانا

یا خاتم الوصیین یا مولانا

 [خونه ما کجا و خونه تو

صدتا مجنون کجا دیونه تو

دل من گرم با بهونه تو

مثل پاییزم برا بهار تو

چی بهتر از این

بی قرارتو چشم انتظار تو

چی بهتر از این

از تو تموم دین و دنیای ما

می که حیات  دین و دنیانا

یا خاتم الوصیین یا مولانا

همه دردا کجا چشم انتظاری

میای و با خودت دوا میاری

میدونم که چقدر هوامو داری

روز و شب باشم همش به یادتو

چی بهتر از این

شامل حالم لطف زیاد  تو

چی بهتر از این

ای عشقا  امیدا عرفانا

توحیدا اسلاما قرآنا

یا خاتم الوصیین یا مولانا

از شوق میمیرم

اگه بگن اونی که میخواستی همینه

به خدا مستی و راستی همینه

کیه مهربون تر از تویی که مهربون ترینی

کیه آسمون تر از تویی که با اهل زمینی

کیه جز تو خوب خوبا، که با خوبا همنشینی

الحق عین امیرالمؤمنینی

تو آقای منی  مگه نه

تو مولای منیمگه نه

منم بنده ی تو مگه نه

تو دنیای منیمگه نه

چشمام نمیخوام

اگه نشه جمال آقاش و ببینه

به خدا مستی و راستی همینه

کیه آشنا تر از تویی که آشنا مایی

کیه بهتر از تو که کسِ تموم بی کسایی

تو بزرگ آفرینش تو ذخیره ی خدایی

الحق تو به هر درد دوایی

تو مالک منیمگه نه

تو صاحب منیمگه نه

تو خونه ی تو ام مگه نه

مراقب منی مگه نه

تو آقای منی  مگه نه

تو مولای منیمگه نه

منم بنده ی تو مگه نه

تو دنیای منیمگه نه

عالَم میدونه

اگه بیای دیگه همه چی بهترینه

به خدا مستی و راستی همینه

کیه تو دنیا که بی قرار و منتظر نباشه

کیه که ندونه یکی هست که دنیا چش به راشه

کیه که ندونه دنیا با تو باید رو به راشه

الحق شیعه باید برات فدا شه

همه منتظرنمگه نه

جهان با خبرِمگه نه

سفر تموم میشهمگه نه

روزای آخرِ مگه نه

کیه مهربون تر از تویی که مهربون ترینی

کیه آسمون تر از تویی که با اهل زمینی

کیه جز تو خوب خوبا،که با خوبا هم نشینی

الحق عین امیر مومنینی

تو آقای منی  مگه نه

تو مولای منیمگه نه

منم بنده ی تو مگه نه

تو دنیای منیمگه نه

باورمیکنی

اگه بگم صاحب بهشتِ روی زمینه

به خدا مستی و راستی همینه

کیه حاضر ترِ از تو که همیشه بین مایی

تویی که خودت نبّی و حیدر و حسین مایی

خود مکه و مدینهنجف و کرب و بلایی

الحق آیینه ی خون خدایی

قیامت میکنی مگه نه

تو بین الحرمین مگه نه

تو ارباب منی مگه نه

تویی خود حسین مگه نه

تو آقای منی  مگه نه

تو مولای منیمگه نه

منم بنده ی تو مگه نه

فقط نه امشب که میلادشِ

یه عمره  این دل همش یادشِ

توسلم باز به اجدادشِ

شاید همین جمعه میعادشِ

وقتی میاد شیعه نفس میگیره

شمشیرِ ذوالفقارُ دست میگیره

حق باباش علی رو پس میگیره

منتقم کربلا .. آقا بیا

وارث خون خدا  .. آقا بیا

یوسف زهرا بیا .. آقا بیا

از آسمون موجِ نورش میاد

با موکب پر غرورش میاد

صدایِ جشن و سرورش میاد

نوید روز ظهورش میاد

تا آشوبِ دلهای ما آروم میشه

علی علی تو دنیا مرسوم میشه

مرقدِ زهرا دیگه معلوم میشه

امید آخرِ من .. آقا بیا

سایۀ رو سرِ من .. آقا بیا

دعایِ مادر من .. آقا بیا

منتقم کربلا .. آقا بیا

وارث خون خدا  .. آقا بیا

یوسف زهرا بیا .. آقا بیا

با نورت از چشمامون خواب ببر

با عشقت از دل تب و تاب ببر

یه اسمی از ما تو سرداب ببر

ماهم پایین پایِ ارباب ببر ..

قسم به اشک روضه خوان آت بیا

به خون ریختۀ شهیدات بیا

قسم میدم به یالثارات بیا

تاج سر شیعیان .. آقا بیا

منجی کل جهان .. آقا بیا

مهدی صاحب زمان .. آقا بیا

منتقم کربلا .. آقا بیا

وارث خون خدا  .. آقا بیا

یوسف زهرا بیا .. آقا بیا