آئین مستان

دیگه سحر سر اومد ، آقایِ حیدر اومد

صلّ علی محمد ، نورِ پیمبر اومد

ای دلربا ، ای مَه‌ لَقا

ای سرور و سالارِ ما

ای باوفا ، ای با صفا

ای دلبر و دلدار ما

به خلقت  پیمبرش خونده خدا  تبارک

بابایِ  فاطمه رسید  تولدش مبارک

«یار اومده یار اومده ؛ دلبر و دلدار اومده

صادق آل احمد و احمدِ مختار اومده »

دل به جنون زدم من ، راهیِ مقصدم من

شبیه آقام علی ، عبدِ محمدم من

دنیا تویی ، عقبا تویی

پنهان منم ، پیدا تویی

دریا تویی ، شیدا تویی

من بنده و آقا تویی

خدا برات  جشن تولد میگیره  خصوصی

دست‌بوستن همه  تو دستِ زهراتو می‌بوسی

«یار اومده یار اومده ؛ دلبر و دلدار اومده

صادق آل احمد و احمدِ مختار اومده »

ترانۀ لبِ من ، ستارۀ شب من

خبر خبر که اومد رئیسِ مذهب من

ای جانِ من ، جانان من

ای دینِ من ، ایمان من

قرآن من ، فرقان من

ای مهر بی‌پایان من

رو بالایِ فرشته و رو دامنِ ستاره

دیگه تموم هستیشُ خدا داره میاره

«یار اومده یار اومده ؛ دلبر و دلدار اومده

صادق آل احمد و احمدِ مختار اومده »

خوشم که جعفری‌ام ، شیعۀ حیدری‌ام

فداییِ حسین و مطیعِ رهبری‌ام

مست شدم ، مستانه شدم

دخیل بر میخانه شدم

جرعه‌ای از عشقِ تو را خوردم و دیوانه شدم

دل خراب و مستِ من پَر زده باز مدینه

الهی که یه روز چشام گنبد تو ببینه

«یار اومده یار اومده ؛ دلبر و دلدار اومده

صادق آل احمد و احمدِ مختار اومده »

دو تا ساقی ، دو تا باده ، دو تا مینو ، دو تا ساغر

دو تا تاک پُر از انگور و سر در خمره ، خم پرور

یکی‌شان صادق و آن دیگری گردیده پیغمبر

اگر مستم ، اگر هوشیار

اگر خوابم ، اگر بیدار

اسیرم در کمندِ حضرت صادق

کمند احمد مختار

« نبی‌الله .. نبی‌الله .. »

بَلَغَ العُلی بِکَمالِهِ کَشَفَ الُدُجا بِجِمالِهِ
 حَسُنَت جَمیعَ خِصالِهِ صَلوأ عَلَیهِ آلِهِ

دوتا خورشید عالم‌تاب می‌آیند از بالا

دو دُرّ نادر و نایاب می‌آیند از بالا

دو تا آقا ، دو تا ارباب می‌آیند از بالا

دو تا کوثر ، دو تا زمزم

دو تا دارو ، دو تا مرهم

دو تا ایمانِ مستحکم

یکی صادق ، یکی هم حضرت خاتم

« نبی‌الله .. نبی‌الله .. »

ببین آتشکده خاموش شد از شعله‌هایِ شرک

کسی آمد که لرزانده ‌ست نورِ او بنایِ شرک

هراسان شد از این مولودِ مکه ناخدایِ شرک

محمد هدیه‌ای از عالم بالا

مقامش قاب قوسین است و او ادنی

اگرچه خاتم پیغمبرانش خوانده‌اند اما

بخوانیدش اَباالاُمّه ، اَخی الحیدر ، اَباالزهرا

« نبی‌الله .. نبی‌الله .. »

کنارِ گنبد خضرای او ما روسیاهانیم

در این دارالحکومه تک تک ما عبد سلطانیم

پناهمان بده! همشهری شاه خراسانیم

شفیع المذنبین الغوث

شه دنیا و دین الغوث

الا ای که وصی‌ات شد

امیرالمومنین الغوث

علی دلدار، علی دلبر، علی مولا، علی رهبر

علی قرآن، علی کوثر، علی میزان، علی محشر

علی حیدر، علی صفدر، علی شد جان پیغمبر

عَلِیٌّ حُبُهُ جُنّه

قَسِیمُ النَّارِ والجَنَّه

وَصِیُّ المُصطَفَی حَقّاً

اِمَامُ الْاِنْسُ وَ الْجَنَّةِ

« نبی‌الله .. نبی‌الله .. »

بَلَغَ العُلی بِکَمالِهِ کَشَفَ الُدُجا بِجِمالِهِ
حَسُنَت جَمیعَ خِصالِهِ صَلوأ عَلَیهِ آلِهِ

لیلیِ لیلای دلها دلنوازی می‌کند

با دلِ مجنونِ هر دلداده بازی می‌کند

عقل را سرمست آهنگِ حجازی می‌کند

این دل دیوانه امشب سرفرازی می‌کند

شب شب پیدایش تمثال محمودِ خداست

یا محمد! عالمی خاطر پریشان شماست

کیستی احمد که عالم را مُسَخّر کرده‌ای؟

دشمنِ توحید را از خود مکدر کرده‌ای

تخت و تاج پادشاهان را نگون سر کرده‌ای

اَبروان خویش را شمشیرِ حیدر کرده‌ای

کیستی احمد که از مهرت فلک مدهوش گشت

با طلوع مقدمت آتشکده خاموش گشت

آمدی بت‌ خانه‌ ها ویران‌ سرا شد ای نگار

آمدی کاخِ ستم لرزید از این اقتدار

آمدی معراج شد در انتظارت بی‌قرار

آمدی خُلدِ برین شد بر نگاهت وام‌دار

هستی از نور تو هستی یافت ای نور خدا

«میم و حاء و میم و دال» اِی سر مستور خدا

چهارده نوری و هر نورت یک احمد می‌شود

چهارده معصوم تکرار از محمد می‌شود

چهارده ارواح یک روح مجرد می‌شود

چهارده توحید هم مصداق سرمد میشود

مصطفایی ، مرتضایی ، مجتبایی ، احمدا

یک ‌تنه تو چهارده عبد خدایی احمدا

کیستی تو مرتضی عبد عبیدت می‌شود

کیستی تو حضرت زهرا مریدت می‌شود

کیستی تو مجتبی حبل‌الوریدت می‌شود

کیستی تو سید جنت شهیدت می‌شود

آن یتیمی تو که سلطانِ جهان باید شوی

آری آری خاتم پیغمبران باید شوی

ای که از آبِ وضویِ تو چکد صدها ملک

ای که از خاکِ ره تو آبرو گیرد فلک

ای که از لبخند تو شد خلق دریایِ نمک

ای که از خُلقِ عظیمت می‌شود دلها خنک

اَبرهایِ رحمتِ حق دست بر دامان تو

جود حق احسان حق ، از ریزش دستان تو

هرکه شد عبدِ خدا مدیونِ درگاه نبی‌ست

از عبادت تا اطاعت راهِ ما راه نبی‌ست

آن که شد یار علی سلمان دلخواه نبی‌ست

قبلۀ اهل تولا چهرۀ ماهِ نبی‌ست

یا رسول الله یاران کشتۀ پیغمبرند

امتت امروز از هر روز آماده‌تراند

شیعۀ تو پاکبازِ صادق آل عباست

پرچمت در اهتزازِ صادق آل عباست

جلوۀ تو سرو ناز صادق آل عباست

این همان راز و نیاز صادق آل عباست

مکتب صادق همان آمال دیروزی تو

میرسد هر روز اخباری ز پیروزی تو

از عراق و سوریه داری زِ ما بهتر خبر

از نجف تا کربلا با توست سی میلیون نفر

بسته راه کعبه یا احمد ، رسان صبحِ ظفر

عالمی در انتظار آن امام منتظر

دست بوسفیان ببند و دست ما را باز کن

یا پیمبر آخرین برنامه را آغاز کن

نسل‌هایِ جان‌به‌کف آمادۀ جانبازی‌اند

از حلب تا موصل اینک صحنۀ جانبازی‌اند

سربداران تشنۀ جام می جانبازی‌اند

دیر شد یاران تو شرمندۀ جانبازی‌اند

گفت پیر ما ز جان بهر خدا آید گذشت

داد مژده راه قدس از کربلا خواهد گذشت

رهبرم سیدعلی فرموده به آل سعود

خشم سنگین از سوی ایران ببارد دیر و زود

مژده آمد سالهای آخر قوم یهود

میرود دوران ظلم و جور از ما هرچه بود

میرسد از راه اینک روز سخت انتقام

میشود پیروز اسلام محمد والسلام

امروز گشودند زِ رحمت دَرِ دیگر

گردید عیان حُسنِ خدا منظر دیگر

از جوفِ حرم گشت برون حیدر دیگر

یا آمده میلادِ پیام‌ آور دیگر ؟

این عید جهان گستر شیعه است ببینید

میلادِ ششم رهبر شیعه است ببینید

انوارِ خدا تافته بر بام مدینه

پیراهنِ نور است بر اندام مدینه

دل می‌ برد از اهلِ ولا نام مدینه

پیچیده به گوشِ همه پیغام مدینه

که امروز دمیده است به تن روح امامت

تبریک که آمد به جهان نوحِ امامت

این آینۀ رویِ خداوندِ جلیل است

این گمشدگان را به خط نور ، دلیل است

این بر علی و فاطمه پاکیزه سلیل است

این راهبر آدم و موسی و خلیل است

این تا ابد استادِ اساتید جهان است

با آن که عیان است ، نهان است ، نهان است

دانش ببرَد سجده به خاک قدم او

تکمیل شده فیضِ مسیحا ز دَمِ او

دریایِ کَرم بوده نمی از کَرَم او

پیوسته بُوَد علم به ظلّ علم او

بر بام سپهرِ شرفِ اوست ستاره

تا عمر جهان جابر حیان و زُراره

اَنفاس مسیحاست مسیحایِ نسیمش

موسی «ارنی» گو شده در طور حریمش

دل مخزن اسرار خداوند حکیمش

تا حشر رسد بر همگان فیضِ عظیمش

دیوار تجلای الهی است رواقش

طاق است میان همگان مؤمن طاقش

بی ‌منطق او علم بریده است زبانش

روییده گُل «عَلَّمَ الْإِنْسَان»  ز بیانش

دائم گهر علم بوَد ریگ روانش

علم است و ابوحمزه و حمران و ابانش

تا حشر امیران سخن بندۀ اویند

تنها نه همین است بنده ی او زندۀ اویند

این است که قرآن شده روشن ز کلامش

این است که برتر ز مقام است مقامش

این است که دانش شده مرهون قیامش

این است که داده‌ ست خداوند سلامش

سر تا قدم آیینۀ خیرالبشر است این

دردانۀ شش بحر و یمِ شش‌ گهر است این

ای  ملک خداوند گلستان بقیعت

دل‌ ها همه زوّار بیابان بقیعت

ارواح رسل ، ساکن ایوان بقیعت

جنت همه یک گوشه ز دامانِ بقیعت

هر زائر دلداده که بشناخت شما را

از پنجره‌ هایِ حرمت دید خدا را

مهرِ تو چو روح آمده در پیکر جبریل

فرشِ رَهِ زوّار حریمت پَر جبریل

هر شب حرم خلوتِ تو مشعر جبریل

از روز ازل سایۀ تو بر سر جبریل

اوصاف تو را غیر خداوند نداند

میثم چه سراید ؟ چه بگوید ؟ چه بخواند

خورشید مکه اومد ، ماهِ مدینه سر زد

خدا با دستِ حیدر خونۀ دل رو در زد

صدایِ یا رب یا رب ، روحِ دعامون امشب

از رو لبا تا آسمونا پر زد

اللهم بحق احمد و آل احمد

اشرف انبیا و جعفر بن محمد

ما رو ببر به آسمون

به حق صاحب الزمون

یه بار برایِ همیشه

ما رو به دست فاطمه به دست مولا برسون

دعایی که قبولِ ، صلوات بر رسولِ

دعای مرتضی و فاطمۀ بتولِ

دل من دلداده یه گوشه تو سجاده

تو سختی ها به این دعا مشغوله

اللهم بحق احمد و آل احمد

اشرف انبیا و جعفر بن محمد

دردا همه دوا بشه

درای بسته وا بشه

همه ش بگم

صل علی محمد و آله تا حاجتا روا بشه

اللهم بحق احمد و آل احمد

اشرف انبیا و جعفر بن محمد

ما رو ببر به آسمون

به حق صاحب الزمون

یه بار برایِ همیشه

ما رو به دست فاطمه به دست مولا برسون

بتِ دلم به دستِ ، محبتت شکسته

دلم به لطفِ عشقت ، خدا رو می پرسته

خونی که تو رگ هامه ، نذر تو و اسلامه

راهِ خدا بدون تو بن بسته

اللهم بحق احمد و آل احمد

اشرف انبیا و جعفر بن محمد

دلم بشه سرای عشق

کبوتر هوای عشق

بشه تموم زندگیم

فدایِ یک نخ عبای عشق و بچه هایِ عشق

اللهم بحق احمد و آل احمد

اشرف انبیا و جعفر بن محمد

ما رو ببر به آسمون

به حق صاحب الزمون

یه بار برایِ همیشه

ما رو به دست فاطمه به دست مولا برسون

عشقِ نبی و آله که بهترین مدالِ

کمال بندگی ابوذر و بلالِ

میشه زلال و عاشق ، شیعۀ راه صادق

تو این مقام به عالمی می باله

اللهم بحق احمد و آل احمد

اشرف انبیا و جعفر بن محمد

بیاد نسیم خوش خبر

تموم شه عمرِ این سفر

یه روز به زودی برسه

دست همه به دامنِ عزیزِ غائب از نظر

ما رو ببر به آسمون

به حق صاحب الزمون

یه بار برایِ همیشه

ما رو به دست فاطمه به دست مولا برسون

اللهم بحق احمد و آل احمد

اشرف انبیا و جعفر بن محمد

دوباره بویِ دود از ، شهرِ مدینه اومد
دوباره رنگِ غصه و ، شرر به سینه اومد
یه عده به شیخ الائمه ، بی احترامی می کنند
با ناسزا دور و بَرش ، شیرین زبونی میکنند
کوچکترا دارن فرار میکنن از هر طرفی
نامردا ، با بچه ها هم ، نامهربونی میکنند
آه ... دل من دوباره غصه داره ...
آه ... دل من هوای گریه داره ...
آه ... دلِ من ، امون از این غریبی .....
 کشون کشون ، پیاده ، آقامون و میبردن
رَمق تو زانواش نبود ، همش زمین میخوردن  
الهی اون کسی که آقا رو برد خیر نبینه
حداقل نذاشت برا ، یه لحظه آقا بشینه
بیخود نبود با دست بسته ، کارت آقا گریه یود
اینجا یه روضه اشکایِ چشات برا رقیه بود
آه ... دل من ... رقیه و اسیری
آه ... دل من ... امون ازاین غریبی
آه ... دل من ... چته دوباره گیری
آه ... دلِ من ، امون از این غریبی