آئین مستان

سلام ای آقای کَرَم

سلام ای سایه ی سَرَم

سلام ای بانیِ کربلای من

رضا! شاه و سلطان تویی

رضا! جان و جانان تویی

رضا! هیچ کی نیست مثه تو برای من

رضا! دستمُ رها نکن

از ضریح جدام نکن

آخه بی تو بی کسم

رضا ! مستیِ من رو ببین

هر سال بعدِ اربعین

خونه ی تو میرسم

رضا! جانم جانم رضا،جانم جانم رضا

جانم جانم جانم ای رضا...

منُ شوقِ بابُ الجواد

منُ این روزیِ زیاد

بذار باشه این سرِ من به زیر دین

بازم راهم دادی بیام

ببین دلتنگِ کربلام

خودت گفتی آقا، فَابکِ لِلحُسَین

دلم واسه این سیاهیا

خیلی تنگ میشه آقا

شده آخر صفر

چه جور خداحافظی کنم

با سیاهی و عَلَم

میشم آقا دربه در

رضا! جانم جانم رضا،جانم جانم رضا

جانم جانم جانم ای رضا...

بازم جمعِ سینه زنا

بازم یادِ جامونده ها

همه مهمونیم سر سفره ی کریم

همه با شور و با نوا

بریم تو ایوون طلا

بگیم زینب زینب یاد حاج سلیم

آقا اینه حرف نوکرات

دم مرگمون بیا

دلمون به تو خوشه

بازم بطلب حرم آقا

ما رُ دوریِ شما

به خدا که میکشه

رضا! جانم جانم رضا،جانم جانم رضا

جانم جانم جانم ای رضا...