آئین مستان

 یاحسین حلالم کن ، نوکری بلد نیستم
من بَدی زیاد داشتم ، اما آقا بد نیستم
ای شاهِ بی سرِ من  عشقِ مادر من
قد کشیده عشقم ، روضه هات بزرگم کرد
عشق بیکران تو ، درد دنیامُ کم کرد
روضه هات مانوسِ ، بغضِ گاه و گاهم شد
پشت من به تو گرمِ ، تکیه ، تکیه گاهم شد
هروقت که مریض داشتم ، پرچم و بغل کردم
مشکلاتمُ تویِ ، چایِ روضه حل کردم
یاحسین حلالم کن ، نوکری بلد نیستم
من بدی زیاد داشتم ، اما آقا بد نیستم
ای شاه بی سر من  عشق مادر من
من منتظرت هستم اون لحظۀ تنهایی
مشتم پر پیش تو ، تو کشتۀ اشکایی
میدونم که مرگ حقِ ، کُلُ مَن عَلیها فان
اما واسه تو مردن ، خیلی خوب آقا جان
یاحسین حلالم کن ، نوکری بلد نیستم
من بدی زیاد داشتم ، اما آقا بد نیستم
من رفیق زیاد داشتم ، باوفا یه چیز دیگست
من سفر زیاد رفتم ، کربلا یه چیز دیگست