آئین مستان

کم کم چراغِ موکِبا بازَم پُر فروغ میشه
کم کم دوباره جاده ی کربلا شلوغ میشه
حالم دوباره حالِ جنونه و، بالَم دوباره بالِ پریدنِ
نزدیکه بازم ایّامِ اربعین ، رؤیام به کربلا رسیدنِ
یا حسین یابن الزّهرا ، غلامِ این دَربارَم
یا حسین یابن الزّهرا ، فقط تویی اربابَم
یا حسین یابن الزّهرا ، بازَم منو دعوت کُن، برا حَرم بی تابَم
ای جانم حسین ، جانانم حسین ...
باز عکسِ گُنبد، با پرچم ،رویِ قلبِ ماه افتاد
کم کم باید بَست ،کولۀ سَفر رو به راه افتاد
دردم دوباره، دردِ فِراقه و حِسَّم دوباره حِسِّ رهائیِ
ای خوش به حال اون سینه زنی که این اربعینُ کربلائیِ
حالم دوباره حالِ جنونه و ،بالَم دوباره بالِ پریدنِ
نزدیکه بازَم ایّامِ اربعین ،رویام ،به کربلا رسیدنِ
یا حسین یابن الزّهرا ، هوائیِ شیش گوشَه ام..
یا حسین یابن الزّهرا ، چه بی اراده میام..
یا حسین یابن الزّهرا ، فقط صدا کن من رو
یا حسین یابن الزّهرا ، پایِ پیاده میام
ای جانم حسین ، جانانم حسین ...
هر کس بِمیره بَرا تو ، مقامِ شهید داره
این نوکرِ تو به مُردن ، تو حَرَم امید داره
شورَم دوباره ،شورِ وصاله و قلبم دوباره غَرقِ محبتِ
آقا زیارت تو ظهرِ اربعین ، والله شیرین ترین زیارتِ
یا حسین یابن الزّهرا ، نَذار بمونم تنها
یا حسین یابن الزّهرا ، نَذار بِسوزم تو تَب
یا حسین یابن الزّهرا ، بَراتَمو امضا کن
یا حسین یابن الزّهرا ، به حقِّ بی بی زینب
ای جانم حسین ، جانانم حسین ...