آئین مستان

میرسه ازراه،کاروانی از لاله ها

خاک این صحرا

پرشده از بوی خدا

پشت این قافله ناله ی مادر

پیش رو پرچم ساقی لشکر

الامان از دل بی كس ِخواهر

این همه جا،چرا اینجا

کاشکی خیمه میزدی کنار دریا

واویلا زینب رسید به کربلا

اشك و بی تابی،همنشین دختر شده

پای عباس ،که رکاب خواهر شده

میکشه از دلش آه بی حاصل

زیر لب روضه می خونه وای از دل

خواهری كه شده غربتش كامل

توی دنیا، شده غوغا

واویلا

کاشکی خیمه میزدن کنار دریا

این همه جا،چرا اینجا

کاشکی خیمه میزدی کنار دریا

واویلا زینب رسید به کربلا

تیرونیزه است که،اومد استقبال حرم

حضرت زهرا،سینه زن دنبال حرم

چشمه ی غیرت چشمای سقا

به دل کاروان داغ عاشورا

نیزه ها چشم براه سرآقا

این همه جا ،چرا اینجا

کاشکی خیمه میزدی کنار دریا

واویلا حسین رسید به کربلا

رسید آخر قافله ی غربت من به کربلا

خبر دارم که هاهُنا موضعُ کربٍ و بلا

ای، خاک غریبت، آینه ی غم

چه ماجراها، که با تو دارم

این قافله قافله ی آلاله های زهراست

حرمت نگه دار ای زمین خیمه زینب اینجاست

آه در دل صحرا، زینب و غم ها

حسین تنها

شده برپا خیام ما بر لب ساحل فرات

چه طوفانی به پا شده یک شبه در دل فرات

آه، بدین تب و تاب، موج مزن آب

شش ماهه ی من، می پرد از خواب

رقیه ام گریه مکن، بده به من جوابی

ببین که هرچه دیده ای، نبوده غیر خوابی

آه در دل صحرا، زینب و غم ها

حسین تنها

دل عالم خون شده باز از ستم یزیدیان

دوباره چشم غزه و منامه گشته خون فشان

شد دنیا پر از ظلم، دلها پر از آه

 گوشه ی چشمی، بقیهُ الله

رسیده تا به آسمان دوباره آه و یارب

ببین که زیر آتش است مزار عمه زینب

آه در دل صحرا، زینب و غم ها

حسین تنها

مگه تو اقیانوس غم رفتی

تا رسیدی اینجا تو هم رفتی

چی شده کوفی راهمون بسته

خیمه زدی تو جایی که پسته

گریه میکنی أما آهسته

این زمین میگه دیگه

سایه ی سر ندارم

دل من میگه که چشم

از چشات بر ندارم

بمون از پیشم نرو

که برادر ندارم

از غریبی دارم میرم

 هر لحظه از حال

کاش حرز ماد رو

می آوردی به دنبال، برای گودال

آه و واویلا

کاروانی که اسمش کاروان بهشته

فرش مسیرشونه بال و پر فرشت

صوت، جرس داره می خونه

این قا، فله قریب خونه

گریون، چشمای آسمونه

ارباب، پا به زمین می ذاره

صحرا، پوشیده از غباره

حسّ، شوم جدایی داره

کاروانی که اسمش کاروان بهشته

فرش مسیرشونه بال و پر فرشت

دسته ی هاشمیون همه سوار مرکب

حلقه زدند به دور محمل عمه زینب

اشک، خواهش چشم خواهر

نم نم، می ریزه زیر معجر

داره، دلشوره ی برادر

گرگا، دور و بر کویرند

تشنه، بخون این عشیره اند

آخر، تو رو ازم می گیرند

دسته ی هاشمیون همه سوار مرکب

حلقه زدند به دور محمل عمه زینب

اگه بمونی اینجا خواهر تو می بینه

چگونه گرد غربت رو صورتت می شینه

داره، یوسف ما تماشا

وقتی، گرگای شوم صحرا

جمعند، دور عزیز زهرا

چشمام، می بینه بین اشکا

مونده، رو جسم اِرباً اربا

ردّ، هجوم نعل اسبا

فرود آیید یاران وعده گاه داور است اینجا

بهارستان سرخ لاله های پرپر است اینجا

چه غم؟ گر از منا و وادی مشعر سفر کردی

خدا داند که بهتر از منا و مشعر است اینجا

زیارتگاه کل انبیاء تا دامن محشر

مزار، قتلگاه عاشقان بی سر است اینجا

فرود آیید ای یاران در این صحرا که می بینم

ز بانگ العطش غوغای روز محشر است اینجا

فرات از چار جانب موج زن، اما خدا داند

جواب العطش شمشیر و تیر و خنجر است اینجا

رباب! از اشک و خون دل، دو چشم خویش دریا کن

که آب تیر زهر آلوده، شیر اصغر است اینجا

به گل باران چه حاجت دشت و صحرا را؟ که می بینم

زمینش لاله گون از خون سرخ اکبر است اینجا

مبادا نام آب آرید! ای طفلان معصومم

که سقّای حرم خود از شما تشنه تر است اینجا

عَلَم افتاده، من تنها و اطرافم پر از دشمن

سر و دست علمدارم، جدا از پیکر است اینجا

برادر با تن عریان به موج خون و می بینم

که کعب نیزه، عرض تسلیت بر خواهر است اینجا

کرب و بلا داره یه کاروون میاد

ببین داره مهمون میاد

علم به دوش عباس پهلوون میاد

حسینِ فاطمه با خواهرش میاد

رُباب با اصغرش میاد

لیلا داره با علی اکبرش میاد

دارن میان رقیه و سکینه

دلخوشیشون یَلِ اُمّ البنینه

اینجا کجاست زینب دلش حَزینه

آه واویلا....

عزیز زهرا....

رقیه آسیب نبینه بال و پَرش

جدا نشه از پدرش

حتّی نسیم نزدیک نشه به مَعجرش

زینب داره از غم و غصّه جون میده

قَتلِ گَهو نشون میده

داداش بریم اینجا که بوی خون میده

بدتر از اون... بوی جدایی میده

بگو داداش وقت فراق رسیده

نزار بشه حرف از سر بُریده

آه واویلا.....

عزیز زهرا....