آئین مستان

شبیه زهرا جوانم

 غریبی برده امانم

خدایا این زهر کینه

زد امشب آتش به جانم

خدایا خزانی شد بهارم

به سینه نفس دیگر ندارم

کنار پدر باشد مزارم

غریبم، غریب سامرایم...

اگر می سوزد تن من

شده وقت رفتن من

شبیه جدم به غارت

نرفته پیراهن من

به صحرا نمانده پیکر من

بریده نگشته حنجر من

اسیری نرفته دختر من

غریبم، غریب سامرایم...

اباصالح عزاداری، لباس غم به تن داری

شده کار تو صبح و شب، بمیرم گریه و زاری

تو که داری غم دنیا امیر بی کس و تنها

شدی حالا تو دلخون و پریشان از غم بابا

یه دل تو سامرا ، یه دل تو کربلا

با ذکر یا زهرا

حسن مظلوم ، حسن مسموم

به تن دارم هنوز آقا لباس مشکی خود را

همه دار و ندار من فدای مادرت زهرا

غم محسن به دل دارم که باشی تو خریدارم

برای باب تو امشب به لطف تو عزادارم

ما با تو آقاییم، ما عبد مولاییم

سرباز زهراییم

شهید حسن ، غریب حسن

یه دل تو سامرا، یه دل تو کربلا

با ذکر یا زهرا

شنیدم من که بابایت غریب و تشنه لب بوده

کنار حجره ی غم ها شبی در تاب و تب بوده

تو و چشمان گریانت، تو و حال پریشانت

کنارش گریه می کردی برای جد عطشانت

ای وای از کربلا ، در گودی شد غوغا

بر سر میزد زهرا

شهید حسین، غریب حسین

یه دل تو سامرا، یه دل تو کربلا

با ذکر یا زهرا

تو هم در کودکی آقا عزادار پدر بودی

یتیمی هم نصیبت شد، از این غم شعله ور بودی

پدر بوده دم آخر به یاد روضه ی مادر

کنارت گریه می کرده برای محسن پرپر

این ماتم شد بسیار ، وای از داغ دیوار

ای وای از آن مسمار

حسن مظلوم ، حسن مسموم

یه دل تو سامرا ، یه دل تو کربلا

با ذکر یا زهرا

سلطان این عالم تنها غریبونه

تو حجره افتاده روی لباش خونه

بمیرم این آقا، امام رضامونه

داره تو این دمای آخر

به زیر لب میگه ای مادر

غم یکی دوتا نیست، دورش آشنا نیست

هیچکی جز جوادش دور حضرت رضا نیست

از کوفه تا حجره، آمد جگر سوخته

به یاد اون کوچه، با چشم تر سوخته

به یاد اون مادر، که پشت در سوخته

با داغ سینه و میخ در

 به زیر لب میگه ای مادر

خسته و خزونی با قد کمونی

مادری که پرپر شد تو اول جوونی

غم یکی دوتا نیست، دورش آشنا نیست

هیچکی جز جوادش دور حضرت رضا نیست

روی زمین پیش روی جواد افتاد

شبیه زلفی که تو دست باد افتاد

یاد غم بزم ابن زیاد افتاد

رضا شده پریشون امشب

با روضه های عمه زینب

نور دیده زینب، قد خمیده زینب

همسفر با راس عشق سر بریده زینب

واویلا واویلا، واویلا

تو ناله ی آخر دلش کبوتر شد

با خوندن روضه، لبش معطر شد

مهمون گودال به خون شناور شد

ای بی کفن حسین واویلا

خونین بدن حسین واویلا

ای ذبیج عطشان، ای قتیل عریان

ای برادر زینب تشنه لب حسین جان

واویلا واویلا، واویلا

یتیم مکه ای اما بزرگ دنیایی

اگر چه خاک نشینی، همیشه بالایی

مرا اویس شدن در هوای تو کافی است

اگر چه باز ندیدم، دعای تو کافی است

همین که بوی تو را در مدینه حس کردم

لبم رسید به خاک سرای تو کافی است

چه حاجتی به پسر داری ای بزرگ قریش

همین که فاطمه داری برای تو کافی است

همین که اول هر صبح پیش زهرایی

برای روشنی لحظه های تو کافی است

تو آن پیمبر دنباله داری و بعدت

اگر علی تو باشد به جای تو کافی است

قسم به اشهد ان لااله الا الله

که بعد توست در عالم علی ولی الله

علی ولی الله....

ز لطف توست ترحم شدند دخترها

چقدر صاحب دختر شدند مادرها

ز لطف توست رعیت شکوه عبد گرفت

بدین طریق چه آقا شدند نوکرها

خدای خوب به جای خدای چوب نشست

و با اذان تو بالا گرفته باورها

بگو مدینه ی علمی، علی درآن است

بگو که واجب عینی است حفظ درها

بریز شیره ی پیغمبری به کام حسین

که از حسین بیاید علی اکبرها

زمان گذشت زمان ظهور دیگر شد

حسین منی انا من حسین اکبر شد

هزار حضرت مریم کنیز مادر توست

تو را بس است همینکه بتول، دختر توست

خدا را شکر که هر کی بپرسه ازم کجاییم
جواب من همیشه همینه امام رضائیم
جایی بیشتر نداره  از حرمش آرامش
خود آقا میدونه این که چقدر میخوامش
دیگه چی می خوام اگه همین باشه بسه
تو‌قبر وقیامت آقا به دادم میرسه
دیگه باید در آری از امشب پیرهن سیاهتو
می مونه چشم ای محرم یه سال به راه تو
پای عشق تو حسین جان به خدا میمونم
اجازه دادی برات گریه کنم ممنونم
ممنونم آقا جان همیشه از مادر تو

چون زهرا نوشته اسم منو نوکر تو
همه امیدم اینه که هستم براتو سینه زن
براتو کاشکی امسال میکردم ارباب بی کفن
میکشه عاشقتو داغ لب اتشانت
الهی من بمیرم واسه تن عریانت
میدونی که عمری داغ دل ما همینه
رَأسِت روی نیزه بدنت رو زمینه
الا و صلی الله علی الباکین علی الحسین
ابد ولله یا زهرا ماننسی حسینا
 تا ابد به خدا یا زهرا ما حسینی هستیم

یا ابالحسن  یا رضا

ذکر یا رضا دارم، به دله پریشونم

شبایی که دلتنگم زائر خراسانم

صحن باصفای رضا، سقاخونه ی کربلاست

دل همه ی عاشقا، کبوتر گنبد طلاست

یا ابالحسن  یا رضا

دل میبره از عالم، مسجد گوهرشادش

آسمونه حاجت هاس پنجره ی فولادش

یاد اون شهیدا بخیر، که زائر مشهد شدن

لحظه ی شهادت همه، مسافر مشهد شدن

یا ابالحسن  یا رضا

تا ابد به دل داریم، حسرت شهادت را

بر زمین نیندازیم بیرق ولایت را

ما فدایی رهبریم، چشم ما و امر ولی

خون ما فدای حسین، جان ما و سید علی

یا ابالحسن  یا رضا