آئین مستان

السلام ای مجدّدِ اسلام

ای به معنا مبلغ احکام

السلام ای کریمۀ عترت

ای مدار سخاوت و اکرام

ای نشان از خدیجۀ کبری

وی مرامت ز فاطمه پیغام

السلام ای سلیله الزهرا

آیه الله واجب الاِعظام

السلام ای عقیله الثانی

زینب دوم از غمِ ایّام

ای رضا را تمام قد شیعه

عطر او از تو گردد استشمام

لفظ صدّیقه جزو اَلقابت

در صداقت بفاطمه همگام

اهل بیت از تو گفته اند همه

بسکه هستی میانشان خوشنام

عابده زاهده محدّثه ای

در مقام تو نیست هیچ ابهام

در طوافت عبا و عمّامه است ...

یک لباسی چو جامۀ احرام

ای به سر سایۀ تو ، اَلمِنَّه

اشفعی للغریب فی الجنه

ای مقامت کنیز رحمانی

وی به آل رسول ارزانی

ای دل و جان حضرت کاظم

وی دلت جلوه گاه سبحانی

ای سفیر بلند آوازه

که تویی زائر خراسانی

نام تو هر کجا که می آید

آبرو بخش بزم روحانی

دومین فاطمه که بی همتاست

در میان زنان قرآنی

دامن نجمه هست گلریزان

از تو با غنچه های رضوانی

در حقیقت تویی تویی تسلیم

در همه امتحان ایمانی

هر کسی تابع تو می گردد

میرسد تا عروج انسانی

ای که در قم بلند مرتبه ای

نه فقط بر زنان ایرانی

مورد احترام نوع بشر

سایه ات شوکت مسلمانی

ای به سر سایۀ تو ، اَلمِنَّه

اشفعی للغریب فی الجنه

یک زن و این همه ثنا بانو !

این همه در خدا فنا بانو !

زن نه دوشیزه ای شرف پرور

در تمام زمانه ها بانو !

هجرتت عبرت همه تاریخ

در ره یاری خدا بانو !

کربلا را دوباره کردی خلق

مثل بانوی کربلا بانو !

هر چه دیدی مصیبت و هجران

یاد کردی ز نینوا بانو !

با همین ابتکار زینبی اَت

اصل دین را شدی بقا  بانو !

آفریدی حماسه ای جاوید

با صبوری به ابتلا بانو !

خوش درخشیدی ای ستارۀ عشق

در میان ستاره ها بانو !

از مدینه قیام تو تا قم

مایۀ نصرت رضا بانو !

انقلاب از تو پا گرفت اینجا

ای مجیب امام ما بانو !

درس عشق و شهادت و ایثار

از تو شد مشق جبهه ها بانو !

ای مراجع غلام درگاهت

وی خلایق ترا گدا بانو !

بانیِ فیضیه تویی بی بی!

حوزۀ علمیه ترا بانو !

منتقم را بخوان که می آید

به دعای دل شما بانو !

انتقام برادرانت را

گیرد از خصم بی حیا بانو

انتقام حسین و زهرا را

گیرد از اشقی الاشقیا بانو

ای به سر سایۀ تو ، اَلمِنَّه

اشفعی للغریب فی الجنه

با دلی مملو از محبّت تو

آمدم در کنار تربت تو

رو سیاه آمدم به شرم حضور

تا ببخشد خدا به حرمت تو

بانوی بانوان موسایی !

تشنه ام تشنۀ عنایت تو

من کجا  این حریم با عظمت

این هم از شیوۀ کرامت تو

حرم اهل بیت شهر قُمَت

مومنین طالب زیارت تو

بر سر شیعه سایه افکنده است

از ازل پرتو ولایت تو

خار چشمان دشمنان شَهرَت

نور چشمان دوست شُهرَت تو

اسوۀ بانوان نجابت توست

الگوی هر زن است عفت تو

ای تجلی گه امام زمان

حرم با صفای حضرت تو

جمکران زائر شب و روزت

عزّت زائران ز عزّت تو

زائر مشهد الرضا هربار

گیرد اذن سفر ز جنّت تو

آستان تو آشیان مَلک

مأمن جبرئیل دولت تو

انبیا قدر دان کوثری اَت

اولیا مفتخر به نعمت تو

ای شفاعتگر همه شیعه

عالمی تشنۀ شفاعت تو

ای به سر سایۀ تو ، اَلمِنَّه

اشفعی للغریب فی الجنه