آئین مستان

گرد و خاک میبینم روی سرت
محشر کبری شد دورو برت
رد پاها مونده روی پرت
خون و خاک و اشک رو چشات گِل شده
زخم تشنگی رو لبات گُل شده
برات ای ماه بی بدل چه بلایی شد این عجل
عسل لبهات خاکی اند عجل احلی من عسل
گرد و خاک میبینم روی سرت
محشر کبری شد دورو برت
رد پاها مونده روی پرت
خون و خاک و اشک رو چشات گِل شده
زخم تشنگی رو لبات گُل شده
ساعتی پیش بودی توو حرم و
رو عبا آوردی اکبرمو دیدی حال زار خواهرمو دخترمو
انقده بلا به سرت اومده که به سر زنون پدرت اومده
دیگه خونین و پرپری حالا هم قد اکبری
توی آغوشم زیر لب داری اسمم رو میبری
خون و خاک و اشک رو چشات گِل شده
زخم تشنگی رو لبات گُل شده
زینبم این بوی پیرهن یوسف رفته از دست منه
زینبم میبینی این حسنه این حسنه این حسنه
بی رمق صدا میزنه یا حسن این امانت حسنِ یا حسن
رو زمین انداخت دشمنش روی جسمش تاخت دشمنش
به خداوندی خدا که به تیغش باخت دشمنش
یا حسن تو شونه باورمی یا کریم امید آخرمی
یا غریب یا مظلوم بی حرمی بی حرمی بی حرمی
مثل کربلا حرم و مرقدت باز بنا میشه ضریح و گنبدت
یه روزی توو صحن و سرا کنار اون گل دسته هات
همه مون سینه میزنیم برای آقا زاده هات

به گوش فلک رسیده باز صدای حسن

علم میزنه توو کربلا به جای حسن

 صلابت زهرا رو داره

شجاعت بابا رو داره

توی رگهاش خون اسدالله

بزرگ شده با عشق ارباب

توو صورتش نور عالم تاب

 مثل عموش عباس چقدر ماهه

زمین میلرزه به پا شد محشر

رجز میخونه انا ابن الحیدر

حسن ای جانم حسن ای جانم..........

 داره میره یادگار برادر من

زره به تنت نداری و میپوشی کفن

 بمیرم ای شاخ شمشادم

نبینم ای تازه دامادم

رو صورتت جای سم مرکب هست

 دل منو انقدر سوزوندن

تن تو رو خاک میچرخوندن

 که نا نجیب با نیزه چشاتو بست

به زیر مرکب تو ای یار من

 شدی هم قد علمدار من

حسن ای جانم حسن ای جانم..........

یادگار مجتبی به یاری امام

کمر همت رو بستم به جای بابام

سلاله ی حیدرم یه پا علی اکبرم

زور بازوی علوی هست میون دستام

عموجون تو رو به جون مادرت

عموجون بزار شبیه اکبرت

عمو جون بره گل برادرت

الموت احلی من العسل عمو حسین آماده ام

حی علی خیر العمل عمو حسین آماده ام

عمو حسین آماده ام.....

کشیده میشه تنم به زیر این علم

مثه سردار جمل منم به لشکر زدم

به فدای تو عمو به دعای تو عمو

با سر ازرق شامی از میدون اومدم

عمو جون تو خیمه ها با عمه جون

عمو جون بخونبرا این نوجوون

عمو جون انا الیه الرجعون

تا دفع شر از این حرم عمو حسین اماده ام

بهر دفاع از رهبرم عمو حسین آماده ام

الموت احلی من العسل عمو حسین آماده ام

حی علی خیر العمل عمو حسین آماده ام

عمو حسین آماده ام.....

به راه توئه چشام عموی تشنه کام

تو رو به خدا با این وضع منو نبر به خیام

مثه مرغ بسملم بیا آروم دلم

بیا منو باز به آغوش بگیر به جای بابام

عمو جون گریه نکن فدا سرت

عمو جون جونم فدای خواهرت

عمو جون ببین اومد برادرت

جونم به لبهام اومده عمو حسین آماده ام

زهرا با بابام اومده عمو حسین آماده ام

عمو حسین آماده ام.....

الموت احلی من العسل عمو حسین آماده ام

حی علی خیر العمل عمو حسین آماده ام

عمو حسین آماده ام.....

قاسم قاسم تربت کرب و بلا لاله گون است

قاسم قاسم شهادت در نگاه تو چگونه است

مولا اَحلی من العسل.....

فردا میون صحرا بارون غم میباره

فردا تو میدون حسن زنده میشه دوباره

فردا همه کربلا بوی مدینه داره

مولا اَحلی من العسل.....

آقا مولا اذن میدانم بده جان جانان

آقا مولا برایت نامه آوردم عمو جان

حی علی خیرالعمل....

قاسم ببین تو صحرا من یاوری ندارم

حتی زره ندارم که واسه تو بیارم

دستخط باباتو من روی چشام میذارم

مولا اَحلی من العسل.....

قاسم قاسم تربت کرب و بلا لاله گون است

قاسم قاسم شهادت در نگاه تو چگونه است

مولا اَحلی من العسل.....

فردا که تیر و نیزه تو پهلوهات میشینه

فردا که همسر تو دلتنگ و دل غمینه

نجمه تورو عزیزم تو خاک و خون میبینه

باید چطور ببینم رو نیزه ها سرت رو

یا زیر سُم مرکب اعضای پیکرت رو

باید چطور بدم من جواب مادرت رو

مولا اَحلی من العسل.....

برا دفاع، از این حرم
عمو حسین، بذار برم
درسته من علی نمیشم
ولی می‌خوام وظیفمو ادا کنم
بذار برم که جون ناقابلمو
برات فدا کنم
تو اذن میدون به من بده
زره نمی‌خوام کفن بده
اجازه‌ی نبرد تن به تن بده
ببین چه می‌کنم
به یاد رزم برادرت
بزار به میدون بزنم برابرت
بابام حسن، رسیده که
ببیندم، تو معرکه
جاریه اشکم از نگاهم
که لحظه‌ی به آرزوم رسیدنه
منم که توی قلب میدون رجزم
انا بن الحسنه
سرم فدای امام من
یه جمله ختم کلام من
که جون دادن برات میشه به کام من
شیرین تر از عسل
به یاد رزم برادرت
بزار به میدون بزنم برابرت
من اسمتو، زدم صدا
دارم میرم، عمو بیا
عمو بیا بالاسرم تا
تموم شه آخرین نفس با دیدنت
چه خوبه باشه وقت جون دادن من
سرم به دامنت
شهادت عمر دوبارمه
فدات شدن افتخارمه
به زیر سم مرکبا شعارمه
فداک یا حسین
به یاد رزم برادرت
بزار به میدون بزنم برابرت

عمو در عشقت شدم حل تا

معمّای عشق و حل کردم

منو وقتی که بغل کردی

 بهشتو انگار بغل کردم

بهت قول دادم که پات باشم

به قولم آیا عمل کردم؟

زره اندازه‌م نبود اما

 باز خداروشکر که کفن دارم

خداروشکر که نشونت دادم

 تو جسمم روح حسن دارم

گفتی به عمه ببین قاسمو

شبیه حسن بسته عمامه‌شو

عمه می‌گفت خوش‌به‌حالش خدا

نوشته شهیدِ حسین نامشو

به عشقت اسیرم، برا تو میمیرم

 سرم رو خاکه، فدا میکنم

تموم وجودم رو نذر تو کردم

 منم مثل بابام کرم میکنم

عموی غریبم.......

عمو از عشقت شدم آباد

غریبیت اما خرابم کرد

به دست باد رفته گلبرگم

 غمت شد آتش گلابم کرد

رسیدی بالا سرم وقتی

 سم مرکب آسیابم کرد

رد ششیر رو تنم افتاد

ردّ نَعلا روی لبم افتاد

همین که افتادم از مرکب

تو حرم عمه زینبم افتاد

دیدی شکسته شده پهلوهام

حالا یه‌کمی مثل مادر شدم

مثِ عسل بس که کش اومدم

حالا تازه هم‌ قد اکبر شدم

پر از آه و ناله‌م، بَده خیلی حالم

 دارم مادرم رو صدا میزنم

تَرَک خورده شیشه‌م، جلو قوم و خویشم

مث مرغ پرکنده پا میزنم

عموی غریبم.......