آئین مستان

حسین حسین که میگم بویِ حرم میپیچه

خدا میدونه نوکر ، بدونِ ارباب هیچه

به کربلا و به شیش گوشه قسم

با تو به هرچی که میخام میرسم

تو زیاد مثل من داری ، ولی من مثلِ تو هرگز

میگیرم یاد تو فالُ ، تو جوابم میگه حافظ:

رندانِ تشنه لب را آبی نمی دهد کس

گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

در زلفِ چون کمندت ای دل مپیچ کان جا

سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

حسین ... حسین ...

اجازه دادی حرفِ دلم صمیمی تر شه

رفاقتِ ما با هم بازم قدیمی تر شه

از پایِ سفرت میرم با دستِ پر

آغوشت رو باز کن واسم مثل حر

به فدای حسین ابن علی ابن ابی طالب

سر سجاده ام هرشب یاد یک بیتی از صائب:

چند روزی بود اگر مهر سلیمان ماتم

تا قیامت سجدگاهِ خلق مهر کربلاست

حسین ... حسین ...

برای من میدونی ، تو باهمه فرق داری

خدا وکیلی خیلی به گردنم حق داری

چه حس خوبی دارم به پرچمت

لحظه به لحظه بیشتر دوست دارمت

خیلی از شاعرا گفتن به هوایِ تو بیماریم

همه حرف دلم جمعِ تو همین شعر انسانی:

از عناوینِ جهان مرثیه خوان مارا بس

از دو بازار یکی باب دکان ما را بس

زخم ما را همه در گوشۀ شش گوشه بزن

که در این شور و نوا جامه دران ما را بس

ای قرار دل زینب ، دلمه بی قرارِ تو

میکنم عشق چقدر با این غزلِ سازگار تو:

در دم مرگ اگر پا به سرم بگذاری

عمر جاوید به شیرینی آن یك دم نیست

بگذار آدمیان طعنه زنندم گویند

هر که خود را سگ کوی تو نخواند آدم نیست

حسین ... حسین ...

من از این دنیا چی میخوام همه آرزوم حسینِ

همه آرزوم نشستن توی بین الحرمینِ

من از این دنیا چی میخوام فقط اندازه یه لحظه

منو تو بغل بگیری به همه دنیا می ارزه

من ازت چیزی نمیخوام ، فقط اینکه دم مردن

ببینم که پرچمت رو ، بالایِ سرم آوردن

من ازت چیزی نمیخوام همه چیمو از تو دارم

رو به راه ترم همین که رو به کربلا بیارم

بی قرارم حسین جان بیقرارم

شب و روزم هوایِ تو رو دارم

آقام ، اباعبدالله..

من از این دنیا چی میخوام یه دلِ پاک زهیری

یه دعات کافیِ آقا واسه عاقبت به خیری

من از این دنیا چی میخوام یه نفس پیش تو بودن

کنار ضریح شش گوش شعر عاشقی سرودن

من ازت چیزی نمیخوام یه زیارت قبولُ

رو به رو حرم بایستم بخونم اذنِ دخولُ

دل من کبوترانه دور گنبد طلاته

بهترین نقطۀ دنیا حرم کرببلاته

بی قرارم حسین جان بیقرارم

شب و روزم هوایِ تو رو دارم

آقام ، اباعبدالله..

بی تاب روضه تم ، تو دادی قیمتم

وقتی تو هیئتم ، انگار تو جنتم ..

بی قرار حسینمُ گردِ مدار حسینمُ

سربدار حسینمُ فداشه جونم

مست جام حسینمُ غلام نام حسینمُ

زیر گام حسینمُ به پاش میمونم

من نوکرتم همه دنیایِ منی

قشنگ ترین ذکر لب هایِ منی

یا ثارالله و بن ثاره ...

عمریه سائلم ، لطفِ شماست شاملم

اصالتم زینبیُ ، عبد ابوفاضلم

آره خیلی خرابمُ عمریه در تب و تابمُ

عبد کوی ربابمُ عبد الرقیه

این کلام اماممه شروع شور قیاممه

دم و ذکر مداممه لعنِ امیه

من نوکرتم همه دنیایِ منی

قشنگ ترین ذکر لب هایِ منی

یا ثارالله و بن ثاره ...

لشکر جمعِ دور گودال یال ذوالجناح خونینه

دل ارض و سما میلرزه که داره خواهرش میبینه

خواهر داره میبینه نوک تموم نیزه ها خونینه

میبینه سینه ناموس خدا سنگینه

میبینه نشسته بی حیا به روی سینه

تو مشت قاتلا پیچیده موی تو

دیدم نمیبُره خنجر گلوی تو

ای وای حسین من..........

تنها بی دفاع افتاده که لب تشنه و بی جونش

کنار پیکرش تو گودال مادرش فاطمه مهمونه

مادر داره میبینه سر همه ملائکه پایینه

میبینه خنجر دارهپیش گلو میشینه

میبینه چه ضربه هایی میزنه با کینه

روح از بدن چه با تاخیر جدا میشه

چون کُندِ خنجر و سر دیر جدا میشه

ای وای حسین من..........

از مقتل تا عرش اعلا پیچیده صدای مولا

علی مرتضی گریونه میخونه از نجف واویلا

حیدر داره میبینه زمین تو فواره خون رنگینه

میبینه زلف حسین تو دست اون بی دینِ

میبینه زهرا خودش کنار اون بالینه

سرخه محاسنش غارت شده تنش

آخه مگه چقدر می ارزه پیرهنش

ای وای حسین من..........

در قتلگاهت آمدم و سر نداشتی
یک جای سالمی تو به پیکر نداشتی
دیدم تو را چه دیدنی ای پاره ی دلم
حتی لباس کهنه ای در بر نداشتی
جز روی حنجری که همه بوسه اش زدند
جایی برای بوسه ی خنجر نداشتی
زینب بمیرد این همه خونی نبیندت
خواهر شود فدای تو یاور نداشتی
ته مانده های پیرهنت هم ربوده شد
چیزی برای غارت لشکر نداشتی
ای وای سینه ی تو پر از جای پا شده
یکی دو تا که ارث ز مادر نداشتی
بی کس شدی ز پشت سرت نیزه خورده ای
حق می دهم حسین، برادر نداشتی

از وقتی رفتی صد بار دور گودالت گشتم

دیگه از پا افتادم از بس دنبالت گشتم

از گودال میپرسم باقی پیکرت کجاست

 میلرزم میترسم نمیدونم سرت کجاست

 پاشو که لشکر اشک زینبتو نبینه

 ببین دیگه بریدم پاشو بریم مدینه

 حسین حسین واویلا واویلا..........

 تا پیکرها رو دیدم رفتم از حال افتادم

پیش جسم عریان بین گودال افتادم

اون کهنه پیراهن توی تنت دریده شد

معلومه از رگهات سر از قفا بریده شد

هنوز زنده بودی وقتی سر و بریدن

تو راه که می اومدم چادرمو کشیدن

حسین حسین واویلا واویلا..........

 تیری که خورده سینه ات بین قلب خواهر رفت

 هرچی که بود غارت شد انگش و انگشتر رفت

بعضی ها با سنگ و یه عده با عصا زدن

 قبلش نیت کردن به خاطر خدا زدن

 وقتی با نعل تازه از رو تنت گذشتن

 کاشکی به جای این کار خواهرتو میکشتن

حسین حسین واویلا واویلا..........