آئین مستان

رمضان آمده از ره که من انشاءالله 

با خداوند شوم هم‌سخن انشاءالله 

رمضان آمده از راه که شب تا به سحر

 شویم از ذکر الهی دهن انشاءالله 

رمضان آمده تا روزه بگیریم همه 

پاک سازیم دل و جان و تن انشاءالله 

رمضان آمده تا شمع صفت آب شویم 

نور بخشیم به هر انجمن انشاءالله

رمضان آمده تا بال و پری باز کنیم 

پا بـرآریـم ز دام دل و پرواز کنیم

رمضان آمده تا سوی خدا پر بزنیم 

وقت آن است که با دست دعا در بزنیم 

رمضان آمده تا در پی آمرزش خویش 

دست بر دامن اولاد پیمبر بزنیم 

رمضان آمده تا بهر تقرب به خدا 

اشک ریزیم و در خانه ی حیدر بزنیم 

رمضان آمده کز خواندن قرآن مجید 

خود به آیینه ی دل صیقل دیگر بزنیم

رمضان آمده تـا اشک فشانیم همه 

جمع گردیم و ابوحمزه بخوانیم همه

رمضان ماه خدای احد ذوالمنن است 

رمضان ماه سراپای خدایی‌شدن است 

رمضان سفره ی مهمانی مخصوص خداست 

سر این سفره ‌ببین جای‌ تو و جای‌ من است 

رمضان ماه مناجات و دعا و قرآن 

ماه زهرا و علی، ماه حسین و حسن است 

ماه اشک و مه شوق و مه سوز و مه شور 

ماه توبه مه آمرزش هر مرد و زن است

رمضان آمده تا جمع کند یاران را 

می‌خرد لطف خدا ناز گنه‌کاران را

به سر دوش اگر کوه خطا را داریم 

ناله و اشک و مناجات و دعا را داریم 

دست خالی به سوی دوست نیاریم نیاز 

فرق بشکافته ی شیر خدا را داریم 

عوض اشک به رخ،خون دل ما جاری است 

به جگر زخم امام شهدا را داریم 

چادر خاکی زهراست شفیع همگان 

فاطمه شافعه ی روز جزا را داریم

ذات معبود بر آن است که بخشد همه را 

تا کنـد شـاد از ایـن کـار دل فاطمه را

روز آغاز که پرونده ی ما را دیدند 

شک نداریم که ما را به علی بخشیدند 

خوش به احوال کسانی که در این ماه عزیز 

با دعا بهر تقرب به خدا کوشیدند 

خوش به احوال کسانی که به هنگام عطش 

باده ی معرفت از دست خدا نوشیدند 

چشم از غیر خداوند تعالی بستند 

هر چه دیدند، ندیدند خدا را دیدند

میثم از غیر خدا دیده اگر بربندی 

هر کجا باشی بر روی خدا می‌خندی