آئین مستان

عمه جان دیشب به لب آوای دیگر داشتیم / سایه مهر پدر پیوسته بر سر داشتیم

تا که بابا بود از دشمن به دل بیمی نبود / گرچه از سوز عطش ما دیده تر داشتیم

خیمه ها راهی برای یورش دشمن نداشت / تا عموئی همچو عباس دلاور داشتیم

گیسوی ما را خبر از این پریشانی نبود / تا که دل ما را در کمند زلف اکبر داشتیم

تا که قاسم بود ما را خاطری آسوده بود / هم عنانی همچو عبدالله و جعفر داشتیم

در کنار گاهواره ذبا وجود تشنگی / ذکر با قنداقه شش ماهه اصغر داشتیم

تا که بابا بود ما را صورت نیلی نبود / گرچه داغ سیلی و رخسر مادر داشتیم

قصه میخ در و گنجینه اسرار را / نقش لوح سینه گدلهای پرپر داشتیم

تازیانه خوردن ما را کسی باور نداشت / گرچه بر بازوی مادر نقش یاور داشتیم

    ژولیده