آئین مستان

خدا رو شکرکه عمرِ من تو روضه سرمیشه
تا اسم تو میاد چشام دوباره تر میشه
تموم خواستۀ دلم باشه تو این یه خط
یه کاری کن که آدمِ شما باشم فقط
 دوباره مرغِ روح من هوایی ببین
که بارون چشام برات جدایی ببین
ببین غمِ تو داره نوکرت رو میکشه
دلم به عکس و خاطراتِ کربلا خوشه
یه بغضی تو گلومه که صدامو میگیره
گناها داره اشکایِ چشامو میگیره
بی آبرو شدم دیگه زیادی بد شدم
تو امتحانِ نوکریم دوباره رد شدم  
حسین آقام آقام
هوای خوبای تو باز هوایِ سنگرِ
ولی شکسته بالِ من حالم خرابترِ
نمیتونم بگم چرا خودت که میدونی
اینم بمونه بین ما خودت که میدونی
یکی همین الان داره فدای تو میشه
رو خاک میفته شامل دعای تو میشه
ولی منه بی دست وپا جا مونده ام بازم
از کاروان شهدا جا مونده ام بازم
فقط امید دارم یه روز بدرد بخور میشم
حبیب نمیشم اما واسه تو حُر میشم
تموم حرف من آقا باشه همین یه خط
یه کاری کن که آدم شما باشم فقط
حسین آقام