آئین مستان

اللهم الرزقنا حرم...
آرزومه کربلا برم...
نکنه میخوای بگی که برات نوکر نمیشم
 نکنه میخوای بگی که از این بهتر نمیشم
نکنه میخوای بگی که دیگه عُذرم رو میخوای
 نکنه میخوای بگی که دیگه منو نمیخوای
خدا اون روزو نیاره که برات گریه ام نگیره
 خدا اون روزو نیـــاره بی تو بختم میشه تیره
نگو نمیشه کربلات بیام ، رومو زمین نزن همین
آقا توی صحن و سرات بیام ، رومو زمین نزن همین
جلو ضریح با صفات بیام ، رومو زمین نزن همین
اللهم ارزقنا حرم...
آرزومه کربلا برم...
نکنه میخوای بگی که ز دستم غصه داری
نکنه میخوای بگی که دیگه دوسم نداری
نکنه میخوای بگی که حرم جای بدا نیست
نکنه میخوای بگی که تو که جات کربلا نیست
خدا اون روزو نیاره اسمم از قلم بیفته
پس چطور چشای خیسم آقا به حرم بیفته
جواب دلم رو خودت بده ، نرم حرم کجا برم
مرهم این غم رو خودت بده ، نرم حرم کجا برم
برات حرم رو خودت بده ، نرم حرم کجا برم
اللهم ارزقنا حرم...
آرزومه کربلا برم...
نکنه میخوای بگی که دلم شیدا نمیشه
 نکنه میخوای بگی که چشام دریا نمیشه
نکنه میخوای بگی که خودی نیستم غریبم
نکنه میخوای بگی بی نصیب از بوی سیبم
من رسول ترک نمیشم، خودتو بدی نشونم
لحظه ی مرگم بیای و من آقام گلدی بخونم
کبوتر صحنم ، ز گنبدت جدام نکن ، رهام نکن
حالا یکی شد نوکر بدت ، جدام نکن ، رهام نکن
به سینه ندیده دست ردت جدام نکن، رهام نکن
اللهم الرزقنا حرم ...
آرزومه کربلا برم...