آئین مستان

امام زمان،تو روضه بخوان
از این غم هجران نمانده توان
به هم زده ای،زمین و زمان
كجای ِ جهانی امید ِجهان
از این غم دوری بگو چه كنم؟
تو ماندی و اشك،غروب و سحر
بدیده نشستی و خون جگر
گرفته دلم برای دلت
كه هستی عزادار ِ داغ پدر
به غیر ِ صبوری بگو چه كنم؟
دارد دنیا دنیا
چشمام دریا دریا
آقا صحرا صحرا می گردی
داری یك دنیا غم
خسته از این عالم
هر روز هرشب هر دم پر دردی
وای،وای وای وای....
بدون ِ شما كجا بروم
بیا كه شبی كربلا بروم
نگاهی بكن به خواهش من
اجازه بده سامرا بروم
یه گوشه ی سرداب بشینم و بس
بشینم و دم بگیر ِ دلم
ترانه ی یابن الحسن همه دم
به ناله ی عشق به حرمت اشك
تو خلوت ِ راز ِ شبای حرم
یه شب تو رو تو خواب ببینم و بس
نور ِ چشم ِ مولا
هر جا هستی آقا
جان ِ بی بی زهرا،یادم باش
دور از این دنیایی،اما فكر مایی
هر وقت كربلایی،یادم باش
حسین،وای وای وای