شب اول عزا، خود صاحب عزا
دم در با قد خمِ
شب اول عزا، پیرهنت ای آقا
زینت عرش اعظمِ
یه پیرهن زخمی، یه پیرهن پاره
یه پیرهن خونی که جای سالمی نداره
پیراهن تو پرچم خداست
پیراهن تو روضه ی منه
پیراهن تو وقتی می بینه
فاطمه لطمه می زنه
حسین وای، حسین وای
شب اول عزا، همه سینه زن ها
دعوتن واسه نوکری
شب اول عزا، به همه ی نوکر ها
کربلا میده مادری
همه دلها با هم، همه زیر پرچم
همه سر سفره اش می شینند شب های محرم
فرقی نداره خوبه یا بده
هرکسی که توی روضه آمده
دست رد به سینه اش نمی زنی
حتی آنکه سینه نزده
پیراهن تو پرچم خداست
پیراهن تو روضه ی منه
پیراهن تو وقتی می بینه
فاطمه لطمه می زنه
حسین وای،حسین وای
شب اول عزا، از غم کربلا
دل زینب پر غمه
دیگه شد روضه خوون، خود صاحب زمون
شده خون دل فاطمه
ای بی کفن آقا، عریان تن آقا
غریبه و یاری نداری، دور از وطن آقا
زینب و غم دوری حسین
زینب و غم بی برادری
زینب و روز هایی که بی حسین
توی اسارت می شه سپری
پیراهن تو پرچم خداست
پیراهن تو روضه ی منه
پیراهن تو وقتی می بینه
فاطمه لطمه می زنه
حسین وای، حسین وای