ساعات طوفان، وقت جزر و مد رسیده / نبضم چه محکم میزند تا صد رسیده
آیا قبولم میکند یا نه؟ ولی نه / اصلا چرا این فکرهای بد رسیده
اینجا تمام مهربانی مال آقاست / اینجا مگر بر سینه دست رد رسیده
سوت قطار آمد،کسی در پشت در گفت / ای جانمی جان اول مشهد رسیده
از کوچه قلبم تا حرم یکباره پر زد / رد پرم تا پرچم گنبد رسیده
طوفان عشقت شست و شو داده دلم را / چشم رئوفت آبرو داده دلم را
آنانكه عاشقند به دنبال دلبرند / هر جا که می روند تعلق نمی برند
از آنچه كه وبال ببینند خالی اند / عشاق روزگار سبكبال می پرند
پرواز می كنند به هر جا كه جلوه ای است / گاهی ملائكند و گاهی كبوترند
دل را به دست هركس و ناكس نمی دهند / دل داده قدیمی آل پیمبرند
آنان كه عاشق علی و فاطمه شدند / مدیون خانواده موسی بن جعفرند
ما عاشقیم شیعه زهرا و حیدریم / ما شیعیان كشور موسی بن جعفریم
آدم بدون مهر تو انسان نمی شود / سلمان بدون عشق مسلمان نمی شود
آن گردنی که تیغ تو را بوسه می زند / سوگند می خوریم پشیمان نمی شود
وقتی کبوتران حریمت، گرسنه اند / گندم برای سفره ما، نان نمی شود
باید هزار قرن، حکومت کنی مرا / سلطان چند روزه، که سلطان نمی شود
تو خوب جایی آمده ای سروری کنی / هر رعیتی که رعیت ایران نمی شود