آئین مستان

خانه ای کاش که این گونه پریشان نشود

شبی آشفته تر از شام غریبان نشود

غسل شب ناله ی شب دفن شب افسوس سحر

کاش آماج دل هیچ مسلمان نشود

یاد آن غسل که از پهلوی زهرا خون ریخت

خون فرق علی انگار که درمان نشود

نیمه شب گوشه ی تابوت به دوش حسنین

بی علی مشکل تشییع که آسان نشود

کوفه از اشک یتیمانه به خود می لرزد

بعد از این کاش گرفتار یتیمان نشود

مردم کوفه سر عهد بمانند اگر

طعمه ی سنگدلان معجر نسوان نشود

نزد این سنگ دلان سنگ زدن آسان است

کاش در شهر شما آینه مهمان نشود

نخل ها از غم هجران علی خم شده اند

چاه ها شاهد آن ناله ی سوزان نشود

اولین روز حسن بهر امامت چه گذشت

این بلا بر پسر فاطمه جبران نشود

داغ مولا شود از یوسف زهرا تسکین

ورنه جانسوزی این غصه به پایان نشود