آئین مستان

شب تا صبح میخونم برات لالایی

 من پای این نیزه تو اون بالایی
آروم جون رباب با لالایی مادر بخواب
ببین به یاد توئه هر کی بنوشه یک قطره آب
بخواب کنار عمو خواب فرات و بببین
منم دعات میکنم سرت نیوفته زمین
لالالالا گل عطشان و خسته

سرت رو نیزه دار رو نیزه بسته
دشمن پیش چشم من آب مینوشه

 گهوارت رو دیدم داره میفروشه
امون از این قافله همسفره با من حرمله
به من نشونت میده راس تو رو از این فاصله
من از گهواره تو محاله دل ببرم

 دیگه آروم نمیشم محال آب بخورم

لالالالا عزیز خفته رو نی

 چه بزرگه برای این گلو نی
لالالالا گل عطشان و خسته

 سرت رو نیزه دار رو نیزه بسته
شب تاصبح میخونم برات لالایی

من پای این نیزه تو اون بالایی
داغ کام خشکت منو سوزونده

جای تیغ آفتاب رو چهرت مونده
چشای باز عمو دوخته شده به زخم گلو
به نیزه دارت میگم بابات و بیاره روبه روت
لبات تکون میخوره داری صدام میکنی
وقتی زمین میخورم داری نیگام میکنی
لالالالا گلم آروم میگیره

 روی گلوی بریده اش آخ جای تیره
لالالالا گل عطشان و خسته

سرت رو نیزه دار رو نیزه بسته