آئین مستان

باز دعوتنامه را دادند و ماهم آمدیم
باز هم گریه کنان با اهل آبرو آمدیم
چادرش را داده تا ما پرچم روضه کنیم
زیر دین مادریم با قامت خم آمدیم
اشک مارا پاک خواهد کرد بادست خودش
حکمتی دارد اگر با اشک نم نم آمدیم
پای ما لرزش ندارد چون که بند روضه هاست
دست ما بستیم بر این حبل محکم آمدیم
با لباس مشکی ماه محرم آمدیم
خوب و بد اینجا ندارد ما گدای زینبیم 2
خواهر آقا عنایت کرد و درهم آمدیم 2
یاحسین آمد به هر جمعی خدا لبیک گفت
اعتقاد ماست که با اسم اعظم آمدیم
هم و غم زندگی از سینه ی ما رفته است
از زمانیکه دسته جمعی زیر پرچم آمدیم
خنده مال مردم دنیا به ما گریه دهید
به امید یک جهان اندوه و ماتم آمدیم
انبیاء از خادمان روضه های حضرتند
پا به پای خضر و نوح و هود و آدم آمدیم
گریه بر آقا نشانیه مسلمانیه ماست
ما به فرمان رسول الله اکرم آمدیم
باز هم پیراهنی در عرش آویزان شده
همون پیراهنه ملائکه گریه میکنند همون امانتی مادرش
در عزای اشرف اولاد آدم آمدیم
میرسد روزی که زینب ناله خواهد زدحسین
کربلا تا کوفه را بی یار و محرم آمدیم
کربلا از محضر زینب تکامل یافته
از نسیم چادر زینب تکامل یافته
این بیابان میزبان دسته دسته گل شده
انقدر با کاروان گل نشسته گل شده
ما گلی داریم که از خاک و آب کربلاست
شیر دخت بوتراب ام التراب کربلاست
کربلا دشت بلا فرمانروایش زینب است
کشتی اش خون خداو ناخدایش زینب است
عصمتش را بین عصمت ندیده این همه
عزتش را بین کسی عزت ندیده این همه
او اگر اخمی کند تا حشر طوفان میشود
لشگر کوفه ز جنگیدن پشیمان میشود
هیجده تکبیر زن شمشیرزن آورده است
باخودش خواهر نه زن نه شیرزن آورده است
از کنار محملش اصحاب یک یک میروند
بهر عرض دستبوسی اش ملایک میروند
وز زمام ناقه اش را بر دستهای جبرییل
لابه لای گریه میآید صدای جبرییل
ای عزیز عالم امکان عزیز سرمدی
زینبا اهلا و سهلا مرحبا خوش آمدی
تو بزرگ کربلا هستی ولی پایین نیا
در همان محمل بمان جان علی پایین نیا
زحمت برگشتن از درد جدایی بهتر است
تو همان پرده نشین باشی خدایی بهتر است
جای تو در دشت نیست اینجا اذیت میشوی
کربلا گرم است در گرما اذیت میشوی
از سر شوق آمدی یه روز با سر میروی
با برادر آمدی و بی برادر میروی ......... حسین