آئین مستان

غریب یعنی تو

غریب یعنی، غریب بین وطن

غریب یعنی تو

غریب یعنی حسن

گله داری از مردم دنیا

تو غریبی حتی توی خونه

یکی نیست مرهم شه واسه زخمات

حال و روز خیلی پریشونه

چه بی طرفداری حسن

غریب و بی یاری حسن 

هنوز دلت میلرزه از غمای کوچه

هنوز عزاداری حسن

غریب یعنی تو

غریب یعنی غریب بین وطن

غریب یعنی تو غریب یعنی حسن

نگاه کن آقا گداهات پای سفرت اومدن

روی لبهاشون کریم یعنی حسن

شده حسن حسن

شده حاتم درگیر نگاهت

در خونش روی همه بازه

گره داره هرکس توی کارش

براش آقا زود چاره میسازه

دوا و درمونی حسن

پناه و سامونی حسن

برا کویر خشکِ قلب غصه دارم

تو مثل بارونی حسن

چه بی طرفداری حسن

غریب و‌بی یاری حسن

هنوز دلت میلرزه از غمای کوچه

هنوز عزاداری حسن

غریب یعنی تو 

غریب یعنی غریب بین وطن

غریب یعنی تو غریب یعنی حسن

حسن،حسن...

شهید یعنی تو

سرت رو نی همه دیدن به عین

شهید یعنی تو 

شهید یعنی حسین

حسین.....

تو غریبی اما همه دیدن

دم آخر جسم تو کفن شد

بدنی که صد چاکه حسین ِ

تو غریبی همه تای حسن شو

چه جسم صد چاکی حسین

سرت شده خاکی حسین

تنت به زیر دست و پای مرکب اما

سر تو افلاکی حسین