آئین مستان

پسر عمو جانم، تنهایم

 نیابه كوفه ای آقایم

هزار باری كه مردم و زنده شدم

فقط من از روی تو شرمنده شدم

به خونه ی یه زن پناهنده شدم

ثارالله،ثارالله

خدارو شكر سفیرتم ای نور عین

برات زبون گرفته ام با شور و شین

و الله ما لی امیر غیر الحسین

پسر عمو،پسرعمو،كوفه نیا

نصیب من خسته،حالی شد

بدون كه دور من،خالی شد

سرم رو دارالاماره میزنند

با پا به جسم پاره پاره میزنند

تنم رو به میخ قناره میزنند

ثارالله،ثارالله

خدارو شكر سفیرتم ای نور عین

برات زبون گرفته ام با شور و شین

و الله ما لی امیر غیر الحسین

پسر عمو،پسرعمو،كوفه نیا

تو دل از این غصه،آتیشه

آقا سرانجامت چی میشه؟

می ترسم از اینیكه بی سقا بشی

كنار نعش اكبرت تنها بشی

پریشون اسیری زنها بشی

ثارالله،ثارالله

خدارو شكر سفیرتم ای نور عین

برات زبون گرفته ام با شور و شین

و الله ما لی امیر غیر الحسین

*******

و الله ما لی امیر غیر الحسین: بخدا قسم نیست امیری برای من جزء حسین علیه السلام.

قناره: چوبی یا آهنی دراز دارای میخ های بلند که در دکان قصابی گوشت را به آن آویزان می کنند.