آئین مستان

برخیز که موکب رضا آمده است / سلطان سریر ارتضا آمده است

ای تشنه ی آب چشمه ی رحمت حق / سرچشمه ی رحمت خدا آمده است

***************

در برج ولا شمس هدی می آید / هشتم ولی خدا رضا می آید

جا دارد اگر ما به همه فخر کنیم / زیرا که ولی نعمت ما می آید

***************

امشب که شب خجسته میلاد است / تسبیح فرشتگان مبارک باد است

شاد است دل آل محمد اما / بیش از همه دلها دل زهرا شاد است

***************

آن ماه که مهر از نگاهش ریزد / گلبوسه ملک به خاک راهش ریزد

درجشن ولادت رضا هر که نشست / ازبارش مرحمت گناهش ریزد

***************

تـا در کنف لطف تو مأوای من است / خـاک در تو عرش معلای من است

ای خسرو طوس، این بود مَسلک من / آنکس که بود عبد تو، مولای من است

***************

محبوب رضاست هر که دل ریش تر است / از کـعبه صفای این حرم بیشتر است

اینجاست طــبیبی کـــه ندارد نوبت / هر دل که شکسته تـر بود پیشتر است

***************

در کشور دل غیر توأم یاری نیست / جـــز خدمت درگاه توام کاری نیست

هــر چند بَدَم گدای با سابقه ام / وین سابقه را جز تو خریداری نیست

***************

برخیز که موکب رضا آمده است / سلــطان سریر ارتضا آمده است

ای تـــشنۀ آب چشمۀ رحمت حق / سر چشمۀ رحمت خدا آمده است

***************

در خراسان جلوۀ ایزد نما دارد رضا / قُبّـۀ زرین و ایوان طلا دارد رضا

هر مریضی که امیدش قطع شد از هر طبیب / گـــر بیاید بر درش دارالشفا دارد رضا

***************

رضا دستم به دامانت / رضــا جانم به قربانت

بُود چشمم به احسانت / رضا جانم، رضا جانم

قبولـم کُن تو ای مولا / بــه جانِ مادرت زهرا

روا کن حاجت ما را /  رضا جانم، رضا جانم

***************

یا رب ز تو ما عشق و صفا می خواهیم / در سینـــۀ ما آه و نوا می خواهیم

یـک تذکرۀ مدینه و کرببلا / در روز ولادت رضا می خواهیم