آئین مستان

تمام حاجت ما را به ما خدا داده

میان این همه کشور به ما رضا داده

دلم هوای طواف دور مرقدش دارد

دلم هوای زیارت به مشهدش دارد

چه می شود که شبی در رواق و ایوانت

تو را ببینم و خود را کنم به قربانت

چه می شود که شبی جارو بر حرم بزنم

شبی به همره مهدی کمی قدم بزنم

دخیل پنجره فولاد تو کنم دل را

به پای توست بریزم تمام حاصل را

چه می شود که ز سقاخانه ات دهی آبم

کمی تو روضه بخوانی برای اربابم

کمی تو روضه بخوانی ز حال طفل رباب

که شد ز تیر سه شعبه گلوی او سیراب

سری که کوچک و بوسیدنی و زیبا بود

به روی نیزه چرا در میان سرها بود