مقتل امام حسن عسکری علیه‌السّلام 
ای جگر تفتیده من در بلا افتاده ای
گوهر جان منی ، از من جدا افتاده ای
در صدای شیحه و آشوب سم استران
یا صدایت گم شده یا بی صدا افتاده ای
بسکه از هر سمت و سو برخاسته گرد و غبار
من نمی بینم تو را، خود گو کجا افتاده ای
خنده ی دشمن به من می گوید ای مه پاره ام
زیر ابر تیغ و تیر کین ز پا افتاده ای
اجتماع نیزه داران، بین میدان حاکی است
چاک چاک ای گل ز ضرب نیزه ها افتاده ای
عمه ات در سینه تا احساس درد و سوز کرد
شد یقینم زیر پای اسب ها افتاده ای
یادگار مجتبی جای تو در چشم من است
روی خاک تیره صحرا چرا افتاده ای
متن روضه شب ششم محرم قاسم بن حسن (ع) - هم پریشان حسینم هم پریشان حسن - سیدمجید بنی فاطمه
